Ντόρα Μπακογιάννη:  “Για μένα η δολοφονία του Παύλου ήταν το χειρότερο πράγμα που πέρασα στη ζωή μου”

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη αναφέρθηκε με συγκίνηση η Ντόρα Μπακογιάννη το βράδυ της Πέμπτης, όταν και συνάντησε τον Νίκο Χατζηνικολάου στο πλατό της εκπομπής «Ενώπιος Ενωπίω» του ΑΝΤ1. Μάλιστα,  παραδέχθηκε για πρώτη φορά δημοσίως πως αισθάνεται τύψεις για την στήριξη που δεν έδωσε στα παιδιά της, παρά δέχθηκε από αυτά, την δύσκολη εκείνη περίοδο.

«Τα χρόνια μετά την δολοφονία ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Πάρα πολύ δύσκολα. Για μένα η δολοφονία του Παύλου ήταν το χειρότερο πράγμα που πέρασα στη ζωή μου. Όλα τα άλλα πόρρω απέχουν από αυτό. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι είναι ποτέ δυνατόν ένας άνθρωπος να φάει 13 σφαίρες στην πλάτη και να δολοφονηθεί έτσι, κατά τον τρόπο με τον οποίο δολοφονήθηκε ο Παύλος. Ήταν ένας συναινετικός άνθρωπος και γι’ αυτό δολοφονήθηκε, μου το είπαν και στη δίκη. Τον ρώτησα τον Κουφοντίνα και μου λέει «ας μην είχε κάνει την εθνική συμφιλίωση». Αυτό είναι που σε τρελαίνει! Καλά, σε τρελαίνουν τα πάντα» εξομολογήθηκε αρχικά η Ντόρα Μπακογιάννη.

Εν συνεχεία, η Ντόρα Μπακογιάννη πρόσθεσε πως «τώρα, βλέποντας πίσω, αντιλαμβάνομαι πόσο κακή μάνα ήμουν εκείνη την εποχή γιατί τα παιδιά μου με στήριξαν και όχι εγώ τα παιδιά μου. Δεν ήμουν σε θέση να στηρίξω τα παιδιά μου. Κάτι το οποίο το φέρνω πάρα πολύ βαρέως και είναι η πρώτη φορά που το λέω. Έχω όμως τρομερές τύψεις για αυτό το πράγμα. Δεν ήμουν σε θέση απλά, δεν μπορούσα. Με στήριξε η Αλεξία και ο Κώστας, οι οποίοι ήταν τότε 13 και 11 χρονών. Στήριξαν αυτοί τη μαμά τους αντί να γίνει το σωστό που θα έπρεπε να γίνει. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος, δεν την εύχομαι ούτε στον εχθρό μου».

«Δεν νομίζω ότι ποτέ κλείνει αυτή η πληγή. Ήρθαν κάποιοι και μου είπαν «θα συγχωρέσεις» και τους απάντησα: «Οι παπάδες συγχωρούν, ο Θεός συγχωρεί, εγώ όχι». Δεν υπάρχει περίπτωση να συγχωρέσω ποτέ, δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να υπάρξει μέρα στην οποία να κουβεντιάσω αυτό το θέμα και στο οποίο να μην επανέρχεται με όλη του την δύναμη. Βεβαίως, ο χρόνος γιατρεύει όλες τις πληγές και τα λοιπά, όπως λένε, υπάρχουν όμως και κάποιες πληγές που μένουν πάντα ανοιχτές»