Με τον προϋπολογισμό ήρθε το 4ο μνημόνιο και σαρώνει τις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Τέταρτο μνημόνιο ενόψει. Ερχεται με τον προϋπολογισμό του 2023 και τα μόνιμα “υποζύγια” των μνημονιακών χρόνων, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι και οι δικαιούχοι προνοιακών ενισχύσεων δηλαδή οι φτωχότεροι Ελληνες, θα υποστούν και τον επόμενο χρόνο ένα μνημόνιο, το τέταρτο.

Το οποίο μπορεί να μην είναι επίσημο και ηχηρό, μπορεί να μην έχει ανακοινωθεί, ούτε συμφωνηθεί με κάποια τρόικα αλλά είναι απολύτως πραγματικό για τις συντάξεις, τους μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και τα προνοιακά επιδόματα που επιβάλλει ο προϋπολογισμός του 2023 που συζητείται στη Βουλή και θα ψηφιστεί αύριο Σάββατο 17 Δεκεμβρίου..

Η μέθοδος επιβολής του δεν είναι αυτή των τριών προηγούμενων Μνημονίων, όταν οι
κοινωνικές δαπάνες σε αυτές τις τρεις κατηγορίες περικόπτονταν «στα
ίσια» για να επιδεικνύουν οι Ελληνες υπουργοί Οικονομικών στους
δανειστές της τρόικας ή του κουαρτέτου τη θετική επίδραση των
περικοπών στο δημόσιο έλλειμμα, αλλά διαφορετική.

Η μέθοδος βασίζεται στον συνδυασμό πολύ υψηλού πληθωρισμού και καθήλωσης των δαπανών σε
απόλυτους αριθμούς. Η κυβέρνηση καθηλώνει τις σχετικές δαπάνες για
δημόσιους υπαλλήλους, συνταξιούχους και αποδέκτες των προνοιακών
ενισχύσεων, και τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει ο υψηλός πληθωρισμός.

Ο πίνακας αποκαλύπτει τη μείωση σε πραγματικούς όρους των μισθών των
δημοσίων υπαλλήλων που δαπάνη που εγγράφεται στον προϋπολογισμό από
7,44% του ΑΕΠ το 2021 πέφτει στο 6,1% το 2023, των συντάξεων από 16,2%
του ΑΕΠ το 2021 σε 14,1% το 2023 και των προνοιακών δαπανών από 11,9%
του ΑΕΠ το 2021 σ3 9,4% το 2023.

Μάλιστα οι δαπάνες για πρόνοια μειώνονται και σε απόλυτους αριθμούς
από 21.420 εκατ. το 2022 σε 21.177 εκατ. το 2023. Οι αυξήσεις σε
απόλυτους αριθμούς των δαπανών για συντάξεις και μισθούς δημοσίων
υπαλλήλων είναι πολύ μικρότερες από τον πληθωρισμό και αυτό ακριβώς
φανερώνει τις απώλειες και τη μνημονιακή λογική του προϋπολογισμού.

Το αποτέλεσμα είναι μνημονιακού ύψους πραγματικές περικοπές για
μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, συντάξεις και προνοιακά επιδόματα. Με
προβλεπόμενο πληθωρισμό 10% για το 2022 και 6% για το 2023
(φθινοπωρινές προβλέψεις της Κομισιόν για την Ελλάδα) και 9,7% και 5%
αντίστοιχα στην ελληνικό προϋπολογισμό του 2023, οι πραγματικές
ποσοστιαίες απώλειες για τις κοινωνικές δαπάνες στη διετία 2022-2023
κυμαίνονται μεταξύ περίπου 16% (σύμφωνα με τις προβλέψεις της
Κομισιόν) και 14,7% σύμφωνα με τον προϋπολογισμό που κατέθεσε η
κυβέρνηση – και είναι πραγματικά και όχι καθ’ υπερβολήν μνημονιακού
ύψους. Σε απόλυτες τιμές κυμαίνεται περί τα 10 δισ. ευρώ (9,5 και 10,3
δισ. ευρώ αντίστοιχα)!

Η κυβέρνηση προσποιείται ότι η ίδια δεν έχει καμία ευθύνη, αφού η ίδια
δεν προχωρεί σε περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών,
κρατώντας τις σχετικές δαπάνες του προϋπολογισμού σταθερές,μειωμένες ή
ελαφρώς αυξημένες. Ωστόσο, η σταθερότητα ή οι μικρές-ανεπαίσθητες
αυξήσεις στο ύψος των δαπανών σε συνθήκες πολύ υψηλού πληθωρισμού
σημαίνουν ότι αφήνεται ο πληθωρισμός να τις απαξιώσει σε πολύ υψηλό
ποσοστό.

Ανεξάρτητα από το πόσο σοβαρές είναι οι κυβερνητικές ευθύνες για τον
ίδιο τον πληθωρισμό, το γεγονός είναι ότι η κυβέρνηση είτε δεν κάνει
τίποτα είτε κάνει ελάχιστα και ανεπαρκή για να αντισταθμίσει τις
απώλειες εξαιτίας του πληθωρισμού. Οπως και οι τράπεζες, που αφήνουν
τον πληθωρισμό να κάνει «βαθύ κούρεμα» των καταθέσεων κρατώντας τα
επιτόκια καταθέσεων περί το 0%, έτσι και η κυβέρνηση αφήνει τον
πληθωρισμό να κάνει «βαθύ κούρεμα» μισθών δημοσίων υπαλλήλων,
συντάξεων και προνοιακών επιδομάτων, κρατώντας τις σχετικές κατηγορίες
δαπανών καθηλωμένες, δηλαδή αποφεύγοντας να αντισταθμίσει τις απώλειες
με ουσιαστική αύξηση των δαπανών.

Η πραγματική μείωση αποτυπώνεται, αν κάθε κατηγορία δαπάνης
υπολογιστεί ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Επειδή το ΑΕΠ ενσωματώνει (αν και
όχι με απόλυτη ακρίβεια) τον πληθωρισμό, παρατηρούμε ότι οι σχετικές
δαπάνες μειώνονται ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Η πολιτική αυτή είναι διπλά βλαπτική, αν πάρουμε υπόψη μας ότι:

● Οι συνταξιούχοι δεν έχουν καμία δυνατότητα να αλλάξουν έστω και σε
ατομικό επίπεδο την εισοδηματική τους κατάσταση, αφού είναι εκτός
αγοράς εργασίας. Απλώς ένα μέρος τους, όχι περισσότεροι από 1 εκατ.,
σύμφωνα με τους υπολογισμούς των συνταξιουχικών ενώσεων, περιμένει τις
υπεσχημένες αυξήσεις περίπου 7,5%.

● Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν εξαιρεθεί των μισθολογικών αυξήσεων για
πάνω από μία δεκαετία.

● Τα ποσοστά φτώχειας και κατηγοριών κοινωνικής δυστυχίας στην Ελλάδα
είναι ήδη από τα υψηλότερα πανευρωπαϊκά και έτσι η πραγματική μείωση
των προνοιακών δαπανών σε υψηλό ποσοστό λόγω του υψηλού πληθωρισμού θα
τα εκτοξεύσει σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα το ποσοστό των Ελλήνων που
ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Να υπενθυμίσουμε ότι ένας στους τρεις Ελληνες ζει κάτω από τα όρια της
φτώχειας. Μάλιστα αν αφαιρεθούν οι προνοιακές παροχές το ποσοστό αυτό
εκτινάσσεται στο 48%. Οπότε όπως γίνεται αντιληπτό η μείωση των
προνοιακών παροχών με τη…συνενοχή του πληθωρισμού θα στείλουν κι΄
αλλους Ελληνας στη ζώνη του λυκόφωτος της φτώχειας.