Σύγχρονος Καπιταλισμός, η Κρίση των Εκκλησιών του Χρήματος και  η Δημοκρατία της Κοινότητας

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Δημήτρη Παναγιωτόπουλου*

Φαίνεται ότι, ήλθε πλέον η ώρα κρίσης των ίδιων των αγορών να πληρώσουν, για τα δεινά που έχει  επιφέρει ο ολιγαρχικός, μονοπωλιακός Καπιταλισμός, εκείνος της καθαρής πίστης στο χρήμα χωρίς αντίκρισμα . Η μορφή του καπιταλισμού που κατέστησε το χρήμα εμπόρευμα που σημαίνει ταυτόχρονα και υποδούλωση του ανθρώπου. Έτσι οι Τράπεζες οι  σύγχρονες εκκλησίες του χρήματος, με μόνη την πίστη σε αυτό καθ’ αυτό το χαρτί, δηλαδή τον αέρα κοπανιστό, το Χρήμα, χαρτονόμισμα, διαχειρίζονται την καθαρή Πίστη= Πίστωση–Χρέος !.

Η διαχείριση αυτή κατέστησε την σύγχρονη κοινωνία του ανθρώπου και τη ζωή της  κοινωνίας, ζωή επί πιστώσει, με μοναδικό δια ταύτα το Χρέος. Αυτά όμως, όχι χωρίς κανένα τίμημα για το σύστημα αυτό, όταν σήμερα ο ίδιος ο σύγχρονος καπιταλισμός βρίσκεται ενώπιον μιας συνολικής καταστροφικής καμπής, με απύθμενες συνέπειες για τον άνθρωπο και τη ζωή του, σε παγκόσμιο επίπεδο!    

Η κίνηση του Αμερικανού προέδρου Donald Trump να αποχωρήσει από τη Συρία δεν είναι χωρίς σημασία, με τη μόνη διαφορά ότι η σημασία έγκειται στη δρομολόγηση της πορείας  εξασφάλισης του μέλλοντος του σύγχρονου καπιταλισμού. Η μορφή αυτή του καπιταλισμού φαίνεται ότι, μέσω της παγκοσμιοποίησης και την απόλυτη ολιγαρχία, τον άναρχο θεό και συνάναρχο του, το παγκόσμιο Τραπεζικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, έχουν φτάσει στα όριά τους.

Για το καπιταλιστικό όλον διεθνώς θα είναι πράγματι μέγα πρόβλημα αν χαθεί η Πίστις που εκδηλώνεται στους σύγχρονους ναούς, στις Αγορές. Κατά τούτο, ο Πρόεδρος Donald Trump στο συγκεκριμένο χρόνο αποφάσισε, με τη στροφή του αυτή, να ασχοληθεί με κάτι πιο σοβαρό για τα παγκόσμια πράγματα,  τον εθνικό ορίζοντα της οικονομίας και τούτο βεβαίως χάριν της επανεκκίνησης του καπιταλισμού, με το ανακάτεμα της γεωπολιτικής τράπουλας με αυτόν τον τρόπο.

Σημειώνεται ότι στη Μέση Ανατολή άφησε τοποτηρητή το Ισραήλ, μετά τη σύμβαση συνεργασίας του με την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κύπρο, και όχι τον Ερντογαν όπως πολύ αφελώς πιστεύουν. Βεβαίως αυτό με το αζημίωτο για κείνον όταν η Τουρκία , μετά την φαινομενική οπισθοχώρηση, θα καταβάλει αρκετά δις στις ΗΠΑ για την αγορά Πατριοτ και τα F 35, ενισχύοντας μάλιστα έναν σύμμαχο, μέλος του ΝΑΤΟ, που τα βάζει με συμμάχους και έχει από αυτούς διεκδικήσεις!! .   

Πέραν τούτων, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι επενδυτές, τους οποίους αναμένουμε και στην Ελλάδα, μετά την ηρωική «έξοδο» της επιτροπείας, δεν αισθάνονται διόλου σίγουροι για το μέλλον των αγορών. Τονίζεται ιδιαίτερα  ότι  οι ευρωπαϊκές μετοχές έχουν σημειώσει πτώση 13,5% από τις αρχές του 2018 και οδεύουν προς τη χειρότερη ετήσια επίδοσή τους από το 2008, με υποχώρηση στο χαμηλότερο επίπεδο  από το 2016 ύστερα από τις απογοητευτικές ανακοινώσεις της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας (Fed) την περασμένη εβδομάδα. Δείγμα της αλήθειας αυτής είναι ο ανοιχτός πόλεμος που συνεχίζεται ανάμεσα  στον Αμερικανό Πρόεδρο Donald Trump και την Fed, με τον Trump δε, να επιτίθεται σχεδόν καθημερινά στην Κεντρική Τράπεζα.

Σε νέα ανάλυση της δε, η Bank of America (BofA) Merrill Lynch, παραθέτοντας και τις σχετικές «αποδείξεις», εκτιμά ότι η διόρθωση,  στις χρηματιστηριακές αγορές της Νέας Υόρκης, αναμένεται να επιδεινωθεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Έντεκα κλαδικοί δείκτες του δείκτη  – βαρόμετρο της αμερικανικής βιομηχανίας, του S&P 500, έχουν εισέλθει σε bear market, δημιουργούν μεγάλο προβληματισμό, με δεδομένο ότι μέσα στο  2019 δεν θα υπάρχουν παράγοντες που θα μπορούν να στηρίξουν τις αγορές.

Τέτοιοι παράγοντες για παράδειγμα είναι το δημοσιονομικό πακέτο και οι μειώσεις φόρων στις ΗΠΑ.
Ενδείξεις  ότι η bear market θα συνεχιστεί είναι η πιθανότητα ύφεσης στις Ηνωμένες Πολιτείες και κατ’ επέκταση  στην παγκόσμια οικονομία, να εκτοξευθεί σε επίπεδα πάνω από 35% (από 15% αυτή τη στιγμή). Επίσης, η κατάρρευση των τιμών πετρελαίου, η ενδεχόμενη σημαντική αποδυνάμωση του αμερικανικού δολαρίου και μια κατάρρευση των αγορών .  Δεν είναι τυχαίο λοιπόν γιατί δημιουργείται κλίμα παγκοσμίως του εθνικισμού, διότι μόνο δι’ αυτού του τρόπου μπορεί να αναγεννηθεί και να φρεσκαριστεί ο σύγχρονος καπιταλισμός. Τούτο αποτελεί άλλωστε την Ιστορική εμπειρία, όπως  θα έλεγε και ο Θουκυδίδης, την οποία η Αμερικάνικη γραφειοκρατία χειρίζεται άριστα.

Όλα τα παραπάνω αφορούν  και την ΕΕ και την Ευρωζώνη, κέντρο του σύγχρονου καπιταλισμού με πολλά κράτη πτώματα και έτοιμους τα κράτη νεκροθάφτες που θα  τους κάνουν καλές «κηδείες» !

 Τι πρέπει επομένως να κάνουμε εμείς οι Έλληνες στον Καινούργιο χρόνο που μόλις και για τον οποίο ευχόμαστε την υγεία και την ευτυχία; Το να ξαναγυρίσουμε στο 2009 ας το ξεχάσουμε καλλίτερα, το να παραμείνουμε άπραγες στο έλεος των «φίλων» εταίρων, δανειστών;,  στο τέλος δεν θα υπάρχει σώμα για να του κάνουν καλή «κηδεία» !! Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε και μάλιστα χτες, είναι οι ξεκάθαρες και σταράτες κουβέντες για έξοδο από το ζουρλομανδύα στον οποίο είμαστε, μήπως και προλάβουμε το μεγάλο τσουνάμι που έρχεται, για  να προλάβουμε να πιάσουμε κάποιο ύψωμα στα χώματα της Πατρίδας και να διδάξουμε σ’ αυτούς όλους τους «φίλους», εκείνο που μας έχουν αφήσει κληρονομιά οι πρόγονοί μας και φώτισαν την ανθρωπότητα, την πραγματική Δημοκρατία της Κοινότητας, τη Δημοκρατία της παραγωγής, την ανθρωπιά, την οίκοθεν αλληλεγγύη και φιλία!

Το δρόμο της Ελληνικής Πολιτείας, το κράτος με τη δομή κοινοτήτων, όπου μοιραία το ατομικό συμφέρον υποτάσσεται στο κοινό, βλέπε δημόσιο συμφέρον. Γιατί το Κοινόν η κοινότητα είναι αυτή που θέτει αυτοπεριορισμό και τελικώς λειτουργεί με αυτονομία, καθότι η ετερονομία δεν έχει θέσει στο κοινόν. Αυτή είναι και η πραγματική Δημοκρατία, με τους σύγχρονους όρους ζωής, με Πατριωτισμό στον κύκλο της Κοινότητας και την ανθρωπιά  και αλληλεγγύη να ξεπηδούν απ’ την ίδια τη μορφή ζωής και όχι ετερόνομα από τις ΜΚΟ.

Αυτή η μορφή δομής Πολιτείας με τη δέουσα Αναθέσμιση, είναι η μοναδική αντίσταση του ανθρώπου στον σύγχρονο αυτοκαταστροφικό καπιταλισμό και στα αδέλφια του, τον νεοφιλελευθερισμό, κοχλία της παγκοσμιοποίησης και τον αριστερό διεθνιστικό εθνομηδενισμό, που στα δύσκολα πριμοδοτούν το Φασισμό, όπως και τώρα, τον οποίο κατά τα άλλα διαπομπεύουν.

Εγκατάλειψη το ταχύτερο δυνατό το κοινόν Ποτήριον μετάληψης της πίστεως =Πίστωση –Χρέος, το  Ευρώ και την Εκκλησία της πίστεως την Ευρωζώνη πριν καταργηθεί μάλιστα η πίστις στο Ευρώ γιατί τότε θα είναι πολύ αργά. Προς το παρόν μόνο η πίστις το κρατά ακόμα ισχυρό για όσο δεν θα πάρει τη θέση του Δία στο θρησκευτικό σύστημα πίστεως του Χρήματος. Γιατί όταν τούτο επέλθει, το Ευρώ  είναι ένα «πουκάμισο αδειανό», θα γίνει όπως το ρούβλι, που η γενιά του 1940 τη μόνη αίσθηση που απέκτησε ήταν η παροιμιώδης φράση: «τα λεφτά έγιναν ρούβλια», και τους πεθαμένους να τους μαζεύουν κατά εκατοντάδες από τους δρόμους της Αθήνας από την πείνα.

Χίλια συγνώμη που δεν μπορώ να μιλήσω γλυκύτερα! Καιρός να συναισθανθούμε τα επερχόμενα !

Εμπρός λοιπόν ως Δημοκράτες Έλληνες Πατριώτες  να φτιάξουμε τον δικό μας δρόμο ζωής τη Δημοκρατία της Κοινότητάς, την Ελληνική Πολιτεία!! την Κοινοπολιτεία, των Ελλήνων, ένα  Παράδειγμα για τη σωτηρία του Ανθρώπου.

Ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος είναι καθηγητής Εθνικού και καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ