Πέθανε η Σύλβια Ιωαννίδου – Αποστολίδου, η θρυλική «Πατ» της Αντίστασης

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Μια από τις σημαντικότερες ηρωίδες της Εθνικής Αντίστασης, η Σύλβια Ιωαννίδου – Αποστολίδου έφυγε σήμερα (20.09.2021) από τη ζωή.

Η Σύλβια Ιωαννίδου – Αποστολίδου ήταν η θρυλική «Πατ», με καθοριστική συμμετοχή σε κομβικά γεγονότα της Αντίστασης.

Υπήρξε επικεφαλής της βρετανικής μονάδας δολιοφθορών Force 133 στην Αττική κατά την περίοδο της Κατοχής.

Η Νέα Δημοκρατία εξέδωσε συλλυπητήρια ανακοίνωση για το θάνατό της.

«Από τις γραμμές αρχικά της ΕΡΕ και κατόπιν της Νέας Δημοκρατίας, υπηρέτησε αθόρυβα αλλά δυναμικά και με απόλυτη συνέπεια τις αξίες της ελευθερίας και της προόδου.

«Πάντα στον νου σας να έχετε την Ελλάδα», μας είχε προτρέψει σε ομιλία της το 2018. Την αποχαιρετούμε με τη δέσμευση ότι η παρακαταθήκη της αποτελεί για εμάς οδηγό. Στην οικογένεια και τους οικείους της απευθύνουμε τα πιο ειλικρινή μας συλλυπητήρια», αναφέρει η ανακοίνωση του κυβερνώντος κόμματος.

Ποιά ήταν η Σύλβια Ιωαννίδου – Αποστολίδου

Η Σύλβια Ιωαννίδου – Αποστολίδου ήταν γόνος ευκατάστατης οικογένειας των Αθηνών. Φοίτησε στο Αρσάκειο και μόλις αποφοίτησε στα 18 της χρόνια, το 1942, εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση.

Η ίδια είχε διηγηθεί στην Καθημερινή πως αφορμή γι’ αυτό ήταν η τυχαία επίσκεψη ενός Βρετανού αξιωματικού στο σπίτι της για να ενημερώσει την οικογένειά της για την τύχη της αδελφής της, η οποία ήδη εργαζόταν στη βρετανική πρεσβεία και είχε φυγαδευθεί στην Αίγυπτο.

Τότε, η 18χρονη Σύλβια αποφάσισε να ενταχθεί στη Force 133, την περίφημη βρετανική μονάδα δολιοφθορών. Η κωδική ονομασία της ήταν «Πατ».

Το διαμέρισμα όπου έμενε στην Ακαδημίας 4 και όπου στεγαζόταν το οδοντιατρείο του πατριού της, έγινε καταφύγιο Βρετανών.

Μια φορά, οδηγούσε δύο νεοαφιχθέντες Βρετανούς αξιωματικούς από το βουνό προς την Αθήνα, όταν τους σταμάτησε γερμανική περίπολος. Οι επιβάτες, όπως είχε διηγηθεί στην «Καθημερινή», πάγωσαν από τον φόβο. Αλλά η «Πατ» έδωσε στους Γερμανούς ένα μπουκάλι κονιάκ, κι αυτοί άφησαν το αυτοκίνητο να συνεχίσει τον δρόμο του.

Τον Φεβρουάριο του 1944 φυγάδευσε τέσσερις Βρετανούς στρατιώτες που είχαν δραπετεύσει από τρένο που τους οδηγούσε ως αιχμαλώτους στη Γερμανία.

Με την πάροδο του χρόνου, τα καθήκοντά της διευρύνθηκαν. Έγινε επικεφαλής της Force 133 στην Αττική, αναλαμβάνοντας μεταξύ άλλων την παραλαβή όπλων και πυρομαχικών που κατέφθαναν από το βουνό αλλά και τη διανομή τους στις οργανώσεις. Ο οπλισμός φυλασσόταν σε έναν χώρο στα Πετράλωνα.

Όπως είχε αφηγηθεί, είχε θέσει υπεύθυνο για τη φύλαξη τον γνωστό τότε παλαιστή Χάρη Καρπόζηλο. «Του είχα πει: Πρόσεξε καλά, τσιγάρα και τέτοια, μη γίνουν τα Άνω Πετράλωνα άνω-κάτω Πετράλωνα».

Έλαβε και η ίδια έναν βαθμό επιχειρησιακής εκπαίδευσης, μαθαίνοντας τη χρήση ωρολογιακών μηχανισμών για βόμβες.