Το παράδειγμα της Τουλουπάκη και η κολοβή ελληνική Δημοκρατία

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Διάβασα μία ανάρτηση στο fb  και στις λίγες λέξεις αντιλήφθηκα γιατί η Ελλάδα δεν είναι Ευρώπη. Δεν χρειάζονται πολλά. Διαβάστε κι΄ εσείς και θα αντιληφθείτε τις μεγάλες διαφορές.

Στην ανάρτηση λοιπόν έγραφε:
«Στην Ισπανία ξέσκισαν τον Ραχόι
»Στην Γαλλία ξέσκισαν τον Σαρκοζί
»Στην Ελλαδάρα ξέσκισαν την εισαγγελέα που τους έλεγχε και το πανηγυρίζουν …
Οι δικαστές που διέλυσαν το κόμμα του Ραχόι και το κόμμα του Φιγιόν, στην Ελλάδα θα δικάζονταν γιατί τόλμησαν να κάνουν τη δουλειά τους.»

Και μιλάμε ακόμα για δημοκρατία για διάκριση των εξουσιών και δικαιοσύνη. Ολα έχουν καταλυθεί από το καθεστώς Μητσοτάκη. Εξάλλου, το έδειξαν και οι έρευνες που έκανε το Ευρωβαρόμετρο.  Μεταξύ των ευρημάτων υπήρχε και ένα που αποκάλυπτε πως στην Ελλάδα υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας, πως δεν λειτουργούν οι θεσμοί. Το πίστευα πάνω από το 60% των πολιτών.
Οι πολιτικοί έχουν τεράστιες ευθύνες, γιατί αυτοί πρωταγωνιστούν με πράξεις και παραλείψεις που καθιστούν την Ελλάδα μία κολοβή Δημοκρατία. Οι πολιτικοί που υπεράνω όλων βάζουν το προσωπικό και το κομματικό συμφέρον.

Ομως υπεύθυνοι δεν είναι μόνο αυτοί. Τεράστιες ευθύνες έχουμε και οι πολίτες γιατί:
-Επιβραβεύουμε με την ψήφο μας πολιτικούς που απειλούν δικαστές.
-Ψηφίζουμε υποψηφίους έχουν σκιες.
-Στέλνουμε στη Βουλή πολιτικούς που έχουν παραπεμφθεί για κακούργημα και σε λίγο μπορεί να τους επιβραβεύσουμε και με την αρχηγία κόμματος.
-Δεν τιμωρούμε λαμόγια και αντιδημοκράτες ανεξαρτήτως παράταξης.
-Δεν ζητούμε η ζωή των πολιτικών να είναι διαυγής σαν να κατοικούν σε ένα γυάλινο σπίτι.
-Δεν απαιτούμε το ολοκληρωμένο “πόθεν έσχες” και προπαντός το ¨πόθεν¨.

Μπορούμε να παραθέσουμε πολλά παραδείγματα και συμπεριφορές που δεν συνάδουν με μία ώριμη και αναπτυγμένη Δημοκρατία. Το χειρότερο είναι πως δεν προβλέπεται να αλλάξει κάτι, γιατί είμαστε επιρρεπείς στην κολακεία, το γλείψιμο και προπαντός την υπόσχεση για ρουσφέτι.

Εξεγειρόμαστε δε και αγανακτούμε μόνο όταν η άδικη πράξη μας αγγίξει προσωπικά. Γιατί; Διότι δεν έχουμε εμπεδώσει πως το ζήτημα της δημοκρατίας δεν είναι ατομικό, αλλά συλλογικό. Μόνο έτσι ο πολίτης μπορεί να είναι προστατευμένους από τις αυθαιρεσίες του καθεστώτος, των κυβερνήσεων και των οργάνων που θέλουν και επιδιώκουν να λειτουργούν λες και είναι υπεράνω του νόμου. Μόνο έτσι τα δικαιώματά μας θα γίνονται σεβαστά, μόνο έτσι θα λειτουργεί η δημοκρατία.

Δυστυχώς σήμερα υπάρχει αφθονία αυθαίρετων και αντιδημοκρατικών πράξεων από την εξουσία. Και όσο εμείς παρακολουθούμε απαθείς λες και είμαστε θεατές και όχι δρώντες πολίτες, τόσο θα υφιστάμεθα τις συνέπειες από τις αυθαιρεσίες της εξουσίας και των οργάνων της.