~Ηρώ Αναστασίου: θα ‘θελα να ήμουν το αγαπημένο σου ρούχο~

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Πόσο θα ‘θελα να ήμουν το αγαπημένο σου ρούχο για να κυλιέμαι όλη μέρα στο σώμα σου.
Να ‘μουν ο ήχος της φωνής σου αγαπημένε μου, αυτής που όταν μου μιλάει κατακλύζει την καρδιά μου με αγάπη.
Μα όσο μακριά μου κι αν είσαι σε νιώθω τόσο κοντά στην ψυχή μου, αυτής που δεν θα πάψει ποτέ να σ’ αγαπά.
Αυτής που όταν κοιτάει τα μάτια σου αρπάζει την φλόγα και την κάνει πάθος, την κάνει έρωτα.
Κι εγώ νιώθω τόσο μικρή κοντά σου, δίπλα στην αγάπη σου.
Τόσο μικρή που τρέμω μην σε χάσω.
Κοίταξέ με πόσο βαθιά ανασαίνω και θα καταλάβεις πως νιώθω για σένα.
Τρέμουν τα πόδια μου, το σώμα μου δειλιάζει κάθε φορά που πλησιάζεις προς τα δω, .με ξεσηκώνεις, με χαλάς και μ’ αναγκάζεις να μπω γυμνή στο ηλεκτρικό σου μακελειό.
Γιατί υπάρχεις σαν ηλεκτρικό πεδίο στην ζωή μου κι ανάβεις όλες τις εκδορές του δέρματος μου.
Άφησέ με ν’ αγγίξω το σώμα της ψυχής σου,
να ταξιδέψω την ανάσα μου στα εσώψυχα σου και να κουρνιάσω την ηδονή μου στην λάβα του πάθους σου.
Άφησέ με να ανοίξω ένα ταξίδι απ’ την αρχή, που το μόνο που θα χωράει θα είναι η ψυχή σου και το φως της δικής μου.
Άφησέ με να σε ταξιδέψω σ’ ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή,
ένα ταξίδι που θα ‘χει διαβατήριο τ’ όνομά σου.

Ηρώ Αναστασίου
Επιμέλεια Ενότητας:Αυγουστάτου Σόφη