Αναλύσεις

Ο Ρίτσος, η Νταλμάς, τα Σαντέ και ο Άσσος σκέτος – Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο ποιητής που το έργο του σμίλεψε τις ζωές μας

NEWSROOM 11.11.2022 | 13:34

Ακούστε το άρθρο

(Δημοσιεύσαμε το παρακάτω κείμενο πριν χρόνια. Για εμάς αποτελούσε το καλύτερο αφιέρωμα που θα μπορούσαμε να κάνουμε στον ποιητή Γιάννη Ρίτσο)

Ο Γιάννης Ρίτσος έφυγε από τη ζωή στις 11 Νοεμβρίου 1990. Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’30, η Ζωζώ Νταλμάς, ντίβα της εποχής, προσπαθούσε στα διαλείμματα των παραστάσεων στο θέατρο όπου δούλευε, να αποσπάσει την προσοχή ενός νεαρού χορευτή από τα βιβλία που μονίμως εκείνος διάβαζε.

Φλερτάροντάς τον επίμονα, και μερικές φορές χωρίς καν τα προσχήματα, έκανε ό,τι μπορούσε να τον τραβήξει στο καμαρίνι της, τουλάχιστον για να συζητήσει μαζί του. Όμορφη, ατίθαση, τολμηρή κι απρόβλεπτη, ήταν μία γυναίκα που δεν περνούσε απαρατήρητη και είχε κάψει πολλές καρδιές. Ο μύθος θέλει να είχε κάψει και την καρδιά του Κεμάλ Ατατούρκ.

Ίσως κάπνιζαν μαζί, ίσως όχι. Μπορεί μάλιστα να κάπνιζαν τσιγάρα Santé, τα οποία μόλις είχαν κυκλοφορήσει και είχαν τη μορφή εκείνης να στολίζει το πακέτο. Ενα σκίτσο, μιας μοντέρνας και μοιραίας ξανθιάς γυναίκας, η οποία χρόνια αργότερα θα αποκαλυφθεί πως ήταν η Νταλμάς. Εν πάση περιπτώσει, η γνωριμία έληξε με το πέρας των παραστάσεων. Δεν θα την αναφέραμε καν σήμερα αν ο λόγος δεν ήταν εκείνη η συγκεκριμένη μάρκα τσιγάρου, την οποία αποσύρουν πλέον από τα περίπτερα λόγω χαμηλής κατανάλωσης.

Και μπορεί λόγω Νταλμάς να γράφτηκαν πολλά αυτές τις μέρες για τα Santé, όμως έμεινε «άκλαυτος» ο Άσσος σκέτος, η άλλη μάρκα άφιλτρου τσιγάρου της οποίας τα πακέτα επίσης αποσύρθηκαν. Επειδή δεν κοσμούσε το πακέτο καμία γνωστή καλλιτέχνις. Αλλά ο Άσσος κοσμήθηκε όσο κανένα άλλο πακέτο από τις ζωγραφιές, τις σημειώσεις και τους στίχους του ετέρου των πρωταγωνιστών της ιστορίας μας, του νεαρού χορευτή, που δεν ήταν άλλος από τον Γιάννη Ρίτσο. Ο ποιητής, γόνος αρχοντικής οικογένειας που είχε ξεπέσει, και επιπλέον φυματικός, έχοντας νοσηλευθεί σε πολλά νοσοκομεία, έβγαζε τα προς το ζην δουλεύοντας σε θιάσους ως χορευτής και ηθοποιός. Βρισκόταν στη χρυσή δεκαετία των 20 μέσα στην οποία θα γίνει γνωστός για αυτό ακριβώς που ήθελε: για τα ποιήματά του. Από τα ποιήματα όμως κανείς δε ζει στην Ελλάδα του μεσοπολέμου.

Ο Γιάννης Ρίτσος ήταν φανατικός καπνιστής από πολύ νέος, παρά την ασθένεια των πνευμόνων του. Σε ολόκληρη τη ζωή του, το τσιγάρο τού κρατά συντροφιά, του δίνει απόλαυση, τον «δένει» με τους άλλους: Κείνες τις ώρες, σφίγγεις το χέρι του συντρόφου σου,/ γίνεται μια σιωπή γεμάτη δέντρα,/το τσιγάρο κομμένο στη μέση, γυρίζει από στόμα σε στόμα,. όπως ένα φανάρι που ψάχνει το δάσος./ Βρίσκουμε τη φλέβα που φτάνει στην καρδιά της άνοιξης. Χαμογελάμε. (…) Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο. / Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο κι αυτόν τον ουρανό/ δεν μπορούν να μας τα πάρουν (από το Καπνισμένο Τσουκάλι).