2 νέες υπέροχες ταινίες στις κινηματογραφικές αίθουσες

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Σας προτείνουμε 2 ενδιαφέρουσες ταινίες. “Σκοτεινά Νερά” και “Ο Αόρατος Άνθρωπος.” 

1) Dark Waters – Σκοτεινά Νερά

Υπόθεση: Το έτος 1998 στο Cincinnati, o δικηγόρος της εταιρείας Taft, Rob Bilott, θα δεχτεί πριν από μια επαγγελματική σύσκεψη μια απρόβλεπτη επίσκεψη. Ο δυσαρεστημένος, μεσήλικας αγρότης, Wilbur Tennant, θα αφήσει προσωρινά το κτήμα του στο Parkersburg της Δυτικής Virginia, για να απευθυνθεί προσωπικά στον Rob, σχετικά με τη μόλυνση των υδάτων της γης του, από την εταιρεία χημικών DuPont. Μάλιστα έχει φέρει μαζί του και ορισμένες βιντεοκασέτες, που πιστοποιούν τις επιμολύνσεις στα ζώα του αγροκτήματος. O Rob που υπερασπίζεται, κατά κύριο λόγο, εταιρείες χημικών σε καθημερινή βάση, δεν δίνει αρχικώς και πολύ μεγάλη προσοχή στον αγανακτισμένο αγρότη. Όμως δεν λησμονεί, πως εκείνος γνώριζε φιλικά τη γιαγιά του, Alma, η οποία κατοικεί ακόμη στην περιοχή του Parkersburg. Κάτι θα ωθήσει τον ανήσυχο δικηγόρο να συναντήσει και πάλι την Alma και να συνομιλήσει τελικά με το διαμαρτυρόμενο Wilbur Tennant. Θα δει τότε από κοντά σοκαριστικές επιπτώσεις στην υγεία των ζώων εκείνου.

 

Ο Rob θα διαπιστώσει σε επαγγελματικές συναντήσεις παρουσιάσεων της DuPont, ότι η δεξαμενή “Dry Run” συνορεύει με το αγρόκτημα του Tennant. H EPA (υπηρεσία περιβάλλοντος) θα κάνει απλώς μια τυπική, γραπτή αναφορά. Η δεύτερη επίσκεψη του Rob στον Wilbur θα είναι ακόμη πιο αποκαλυπτική, καθώς μια μολυσμένη αγελάδα από τα χημικά θα προσπαθήσει να επιτεθεί και στους δύο. Ο Rob Bilott, θα αναζητήσει, τι ακριβώς είναι το PFOA…Μολονότι είχε μέχρι πρότινος άριστες, επαγγελματικές σχέσεις με την εν λόγω εταιρεία, επιχειρεί πια να μηνύσει τη DuPont! O Phil Donnely, νομικός εκπρόσωπος της ισχυρής εταιρείας χημικών, θα συγκρουστεί εμφανώς σε υψηλούς τόνους με τον Rob, σε επαγγελματική, βραδινή εκδήλωση! Αυτή η στιγμή είναι δυσοίωνη για το μέλλον της οικονομικής επιφάνειας του Rob και η απογοητευμένη σύζυγός του, Sarah, του το επισημαίνει. Η DuPont θα βρει μια πάγια τακτική αντιμετώπισης. Θα στείλει στον Rob χιλιάδες, σκονισμένες κούτες με αρχειακό υλικό περιβαλλοντικών καταγραφών σε σχετικές, χημικές παρεμβάσεις της εταιρείας από το έτος 1957. Όμως αυτό δεν θα σταματήσει τον ανιδιοτελή δικηγόρο. 

 

Η συνομιλία του με τον χημικό Dr. Gillespie θα αποδειχθεί πολύ χρήσιμη. Η πληροφόρηση για το C8 (χημική αλυσίδα με 8 άνθρακες) είναι αποκαλυπτικά τρομακτική! Το χημικό βρίσκεται αφομοιωμένο στο νερό των Tennant και όχι μόνο! Με μεγάλη φρίκη, ο μέλλων πατέρας, Rob Bilott, ανακαλύπτει μια ολόκληρη συγκάλυψη ρυπογόνων συμφωνιών για την ανθρώπινη, δημόσια υγεία. Το PFOA από επιστρώσεις σε στρατιωτικό υλικό κατέληξε να βρίσκεται σε τσιγάρα πιλοτικής παραγωγής, σε αντικολλητικά τηγάνια, σε πειράματα ποντικών, σε απόβλητα στους ποταμούς, στο νερό που πίνουν, μέχρι την εποχή της έρευνας, όλοι οι κάτοικοι της περιοχής Parkersburg. Ο Wilbur Tennant και η γυναίκα του, Sandra, έχουν καρκίνο. Δεν επιθυμούν χρήματα, αλλά να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη οι υπεύθυνοι της μελετημένης, αισχροκερδούς ρύπανσης. O Rob με ένα υπόμνημα και 136 πειστήρια συνεχίζει τον ηρωικό αγώνα του.

 

Αυτή τη φορά, υπερασπιζόμενος ως καινούργιους πελάτες το ζεύγος των Kiger, επιχειρεί να ενώσει τις αδικημένες φωνές χιλιάδων πολιτών, πολεμώντας σταθερά με αξιώσεις την DuPont…

 

Κινηματογραφικός Χάρτης: 

 

Καταρχάς, το έργο αυτό αποτελεί μια όμορφη εκπροσώπηση του σύγχρονου, ποιοτικού αμερικανικού κινηματογράφου. Άντλησε την έμπνευσή του κυρίως από το άρθρο του Nathaniel Rich στο περιοδικό των New York Times με τίτλο “The Lawyer who became DuPont’s worst nightmare!” Είναι εξαιρετικά σημαντικό το θέμα, που πραγματεύεται το έργο! Διαθέτει ηχηρή, καλλιτεχνική και περιβαλλοντική συνείδηση. Είναι βασισμένο σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα. Η ταινία αποτελεί τη βιογραφία της ζωής του μαχητικού δικηγόρου Rob Bilott. Εκείνος πολέμησε την εταιρεία χημικών “DuPont” για 20 ολόκληρα χρόνια.

 

Σε ό,τι αφορά τις κινηματογραφικές παραμέτρους, αναφέρουμε, πως υπάρχει μια ιδανική ισορροπία καλλιτεχνικής ακολουθίας. Σενάριο, Σκηνοθεσία, Μοντάζ, Continuity, Φωτογραφία, Απόδοση Συναισθηματικής Φόρτισης, Κινηματογραφικής Μουσικής και Casting γίνονται ένα! Βεβαίως, το τρίπτυχο της επικοινωνιακής αμεσότητας προς το θεατή είναι Σενάριο/Σκηνοθεσία/Μοντάζ. Πραγματικά η δομή της ταινίας αποδεικνύει την οργανωμένη δουλειά των συντελεστών της. Το έργο θα ξεκινήσει από το έτος 1975 και τα μολυσμένα ύδατα, στα οποία κολύμπησε μια παρέα εφήβων το βράδυ. Οι αρχές του λιμενικού σώματος τότε ψέκαζαν την επιφάνεια του νερού. Γενικώς, η ταινία σε καίρια σημεία θα μας μεταφέρει με ειδοποίηση γραπτών επιγραφών σε διάφορες χρονολογίες από το παρόν προς το μέλλον του ήρωα και μέσω εικόνων στο παρελθόν της περιοχής, η οποία μολύνθηκε από τα “έργα” της DuPont. 

 

Σενάριο:

 

Γενικώς, η επισήμανση των πραγματικών παραμέτρων ενώθηκε όμορφα με τη δράση του σεναρίου της ταινίας. Οι δραματικές συγκρούσεις είτε εχθρών λόγω ηθικών (Rob) και οικονομικών (μέλη της DuPont) διαφορών είτε φίλων (Rob με Tennant, Kiger, Terp, Sarah) εξαιτίας του πολύχρονου αγώνα και της έλλειψης εμπιστοσύνης, ξεχωρίζουν. Έχουν αξιολογηθεί εύστοχα οι χαρακτήρες, με προσεγμένο τρόπο ομιλίας ανάλογα με την κάθε προσωπικότητα. Φερειπείν: Tennant υποδεικνύοντας όγκους αγελάδων: “Θα το ήθελες στο τραπέζι σου;” Phil Donelly: “Θα τινάξεις την καριέρα σου για έναν αγελαδάρη;” Rob: “Wilbur, Φύγε από αυτό το μέρος!” Dr. Gillespie για το C8: “Είναι σαν να καταπίνεις λάστιχο.” Sharah Barlage Bilott: “Κόψε τα “λογιστικά!” Τι θα γίνει με τη ζωή μας;” 

 

Σκηνοθεσία:

 

H σκηνοθεσία ξεκινά με τη θέαση των ουρανοξυστών του Cincinnati το 1998 στη δουλειά του Rob Bilott. Εκεί ο διαμαρτυρόμενος αγρότης, Wilbur Tennant, με την έλευσή του αλλάζει όλη τη ζωή του φιλήσυχου δικηγόρου.  Πρωτίστως με κάμερα στο χέρι ακολουθείται ο πρωταγωνιστής, περπατώντας μαζί με τη γοητευτική συνάδελφό του, Carla. Μεταδίδεται κατόπιν η αποστασιοποίηση του δικηγόρου ήρωα, από τα προβλήματα του απελπισμένου αγρότη. Όμως εξαιτίας της συγγένειας με την Alma (γιαγιά του Bilott) ο Rob θα επισκεφτεί το Parkersburg. Η λήψη γίνεται τότε από το πίσω κάθισμα του αμαξιού (πίσω από τη θέση του συνοδηγού) προς τη θέση του προβληματισμένου οδηγού. Eνώ σε συνδυασμό με το μοντάζ ο Rob βλέπει, μέσα από το όχημα, κάποια παιδάκια (είναι οι κόρες του Tennant) να κάνουν ποδήλατο στην περιοχή. 

 

Στο σημείο όπου η DuPont παγιδεύει μέσω γραφειοκρατίας τον Rob Bilott μέσα σε χιλιάδες σημειώσεις, ξεκινά μια προοδευτική απομάκρυνση του φακού, ώστε να καταλάβουμε την απέλπιδα, μοναχική προσπάθεια αρχειοθέτησης του ήρωα. Τεχνική πλάνου βάθους πεδίου παρατηρείται στην κουζίνα, αντιπροσωπεύοντας τη συναισθηματική απόσταση του ζεύγους, όταν η Sarah βρίσκεται πίσω από τον πάγκο και ο Rob πιο μπροστά στο φακό. Ο πρωταγωνιστής φέρνει σε θέση καθρεπτισμένης αυτοκριτικής τον Charles Holliday, δείχνοντάς του τις γεννήσεις ανθρώπων με χρόνιο αντίκτυπο (π.χ. με ένα ρουθούνι) από τις ολέθριες ενέργειες της DuPont. Στο parking, σε μια απλή σκηνή ο σκηνοθέτης μας μεταφέρει εξαιρετικά την αγωνία του ήρωα, μήπως τον σκοτώσουν με εκρηκτικό μηχανισμό στο αμάξι του. Το κλειδί της μηχανής του αυτοκινήτου γυρνά αργά και το κοινό περιμένει τα πάντα. 

 

Φωτογραφία: 

 

Σε χιονισμένο τοπίο ο πρωταγωνιστής πηγαίνει στη δηλητηριώδη γη του αβοήθητου αγρότη. Ο Τennant καταλαβαίνει με φρίκη, πως παρακολουθείται το σπίτι του και στέλνει “μήνυμα” απέχθειας προς όσους τον απειλούν. Βλέπουμε τότε από το ελικόπτερο με πανοραμική λήψη ένα “περιβαλλοντικό νεκροταφείο.” Ο Rob υπό σκοτεινή ατμόσφαιρα ανακρίνει τον Charles Holliday, αποστομώνοντάς τον με ανάδειξη τρομακτικών γεγονότων, για τα οποία ευθύνεται η DuPont. 

 

Μοντάζ:

 

Συνολικά στο έργο, όπως προείπαμε, αποτελεί κλειδί επικοινωνίας και γοητείας προς το θεατή. Αλλά η εξήγηση του Rob στη γυναίκα του, Sarah, είναι το καλύτερο σημείο πληρότητας του μοντάζ σε σύντομο ταξίδι παρελθόντος/ παρόντος από τη νόηση στην πραγματική ζωή. Καθώς μιλά σε εκείνη διακρίνουμε: Φωτογραφίες ρυπογόνων περιστατικών/Την εγκυμοσύνη της Sarah/Την επισήμανση στον Phil Donelly/Την επεξήγηση στον Wilbur/Την ανασκόπηση συμμετοχής του αδερφού του Wilbur σε εργασίες για την DuPont/ Και τέλος την παρότρυνση στον Wilbur Tennant, προκειμένου να φύγει από αυτό το μέρος. Άψογο.

 

Ερμηνείες: 

 

Mark Ruffalo/Bill Camp/Tim Robbins/Anne Hathaway: Στους αντίστοιχους ρόλους των Rob Bilott/Wilbur Tennant/Tom Terp/Sarah Barlage Bilott.

 

1. A) Στην πρώτη του συνάντηση με τον αγρότη Wilbur Tennant, ως δικηγόρος Rob Bilott ερμηνεύει πολύ καλά, πως απέχει από το πρόβλημα ενός ανθρώπου με διαφορετική εργασία και τρόπο σκέψης. Φεύγοντας τη δεύτερη φορά από το κτήμα του Wilbur σοκαρισμένος, αποφασίζει να βοηθήσει το νέο του πελάτη. Στριμώχνει νοητικά με επιχειρήματα στην εκδήλωση τον Phil Donnelly. Νιώθει, ότι απογοητεύει τη Sarah μετά την αντιπάθεια, που o ίδιος προκάλεσε στον εκπρόσωπο της DuPont. Επιχειρεί με θάρρος και επιμονή την ακατόρθωτη αρχειοθέτηση.

 

Κάνει έρευνα, έχοντας αγωνία για τις χημικές παραμέτρους και τις επιπτώσεις αυτών. Ανακαλύπτει τη ρυπογόνο απάτη της DuPont και αισθάνεται πλέον, πως το πρόβλημα είναι όντως και δικό του. Πανικοβάλλεται για τον κόσμο, στον οποίο θα μεγαλώσει το (πρώτο) παιδί του, κατά την εγκυμοσύνη της Sarah. Αντιστρέφει στον Charles Holliday όλο το μίσος της εταιρείας του, υπερασπιζόμενος ανθρώπους και όχι “υποδοχείς.” Εξαιρετικός, παριστάνοντας ότι τρέμει το χέρι ή ολόκληρο το σώμα του. Ενδιαφέρουσα συνολική ερμηνεία!

 

1. B) Σε όλη την ταινία έχει γίνει ένα με την αύρα του αγρότη Wilbur Tennant. Η προφορά, ο πρακτικός τρόπος σκέψης και η απαίτηση για δικαιοσύνη αποδόθηκαν. Φέρει σημαντική, υποκριτική συνδρομή στο έργο.  

 

Γ) Στις σύντομες, αρχικές σκηνές που παίζει, φαίνεται ο επαγγελματισμός, αλλά όχι αμέσως η συνολική εμπειρία του. Μέχρι που σε εκείνο το κρίσιμο meeting ως Tom Terp δείχνει την πυγμή του ρόλου, με τη φωνή και την έκφρασή του, μαχόμενος υπέρ της δικηγορίας και των αμερικάνικων επιχειρήσεων με καθαρή συνείδηση. Χρησιμοποιήθηκε σωστά σε γενικά πλάνα το ύψος του ηθοποιού σε όρθιες συνομιλίες δίπλα στον πρωταγωνιστή.

 

Δ) Μόλις αμφισβητεί στο αμάξι τις αποφάσεις του συζύγου της, περί επαγγελματικών συγκρούσεων, αποδίδει τη θλίψη και το φόβο. Αγχώνεται με τα λεγόμενα του Rob, σχετικά με τη δηλητηρίαση του αγέννητου μωρού. Με όμορφα αποδιδόμενο ρεαλισμό, υποστηρίζει ωραία τη σκηνή της δηλωμένης κρίσης του γάμου των Bilott/Barlage. Υπερασπίζεται με συγκίνηση τα πιστεύω του νοσηλευόμενου άντρα της, μπροστά στον Tom Terp στο νοσοκομείο. Θα της δώσει εφόδια υποκριτικής αυτή η ερμηνεία!

 

-Επίσης διακρίθηκαν οι ηθοποιοί: Louisa Krause (Carla), Victor Garber (Phil Donnelly), Annie Fitzpatrick (Δικαστίνα).

 

Μια διανομή της Spentzos Film

Συντελεστές:

 

Σενάριο:  Nathaniel Rich (article of inspiration), Mario Correa (screenplay), Matthew Michael Carnahan. Σκηνοθεσία: Todd Haynes. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Edward Lachman. Μοντάζ: Affonso Gonçalves. Πρωταγωνιστούν/Συμμετέχουν: Mark Ruffalo, Bill Camp,Tim Robbins, Anne Hathaway, Louisa Krause, Victor Garber, Annie Fitzpatrick. Μουσική: Marcelo Zarvos. Script και Continuity: Kelsey Forren, Belle Francisco. Σκηνογραφία: Hellen Britten. Ενδυματολογία: Christopher Peterson. Casting: Laura Rosenthal. Τμήμα Ήχου: 24 Ποιοτικοί Επαγγελματίες.

 

2) The Invisible Man – Ο Αόρατος Άνθρωπος

 

Υπόθεση: Η Cecilia Kass αποφασίζει με μεθοδικότητα να οργανώσει ένα αλάνθαστο σχέδιο διαφυγής από την ασφυκτική σχέση της με τον μυστηριώδη επιστήμονα Adrian Griffin. Κάποιο βράδυ η Cecilia θα αποδράσει από την απομονωμένη, οχυρωμένη έπαυλη του ευφυούς συντρόφου της στην παραλία. Η αδερφή της, Emily, θα την παραλάβει με το αμάξι, ενώ ο έξαλλος Adrian θα φτάσει μόλις μια ανάσα από την αρπαγή της μοναδικής κοπέλας, που είχε το θάρρος να τον εγκαταλείψει. Λίγο καιρό μετά, ένα καινούργιο, ανθρώπινο περιβάλλον υποδέχεται τη Cecilia με αληθινή στοργή και αγάπη. Ο αστυνομικός James Lanier και η κόρη του, Sydney, φιλοξενούν σε φιλικό κλίμα την τρομαγμένη γυναίκα, που προσπαθεί να συνέλθει από τη μανία καταδίωξης, σκεπτόμενη διαρκώς την εκδικητική παρουσία του Adrian. Η ίδια είχε απαγορεύσει ακόμη και στην αδερφή της να έρθει εκεί, ώστε να μειώσει τις πιθανότητες ανίχνευσής της από τον αδίστακτο πρώην σύντροφο.

 

Όμως η Emily έφτασε εκεί, για να αποκαλύψει ένα συνταρακτικό, αλλά ταυτοχρόνως και καθησυχαστικό νέο στη φοβισμένη αδερφή της. O Adrian Griffin, όπως έγινε επισήμως γνωστό, αυτοκτόνησε. Η λυτρωμένη γυναίκα εξομολογείται τότε στην αδερφή της και στους Lanier, ότι ο Adrian την καταπίεζε σε βαθμό, που κανένας άνθρωπος δεν φαντάζεται. Ήλεγχε απόλυτα τη ζωή της, υποδεικνύοντας σε εκείνη ακόμη και μια αυστηρή, “ενδεικτική,” καθημερινή διατροφή…Πλέον οι αδερφές Kass θα επισκεφτούν το γραφείο του Tom Griffin. Αδερφού και δικηγόρου του Adrian. Ο Tom ενημερώνει την αμήχανη, πρώην σύντροφο του οικονομικά ευκατάστατου επιστήμονα, πως ο κορυφαίος στον τομέα της οπτικής της κληροδότησε μια μεγάλη περιουσία…Θα τη λάβει, εάν και μόνο εάν η ίδια δεν διαπράξει ποτέ κάποιο έγκλημα. Η γενναιόδωρη Cecilia θα προσφέρει ένα χρηματικό ποσόν για τις σπουδές της μικρής Sydney Lanier, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την πολύτιμη προστασία, που της παρείχε ανιδιοτελώς η καλοσυνάτη οικογένεια.

 

Η Cecilia αισθάνεται την παρουσία του Adrian και ανακαλύπτει ένα αποδεικτικό στοιχείο, το οποίο μαρτυρά τη ζωντανή, μα αόρατη ύπαρξη εκείνου! Φυσικά τα λεγόμενά της ακούγονται παρανοϊκά σε όλους! Ακόμη και στον αδερφό του Adrian. Ο Tom συμμερίζεται το μίσος της Cecilia για τον αδερφό του, αλλά της επισημαίνει, ότι όσο έξυπνος και να ήταν ο πρώην σύντροφός της, αποκλείεται να κατασκεύαζε μια τόσο ευφυή δημιουργία αόρατης κάλυψης. 

 

Όμως ο “Αόρατος Άνθρωπος” υπάρχει και απαιτεί εκδίκηση ή τουλάχιστον παραδειγματική τιμωρία της Cecilia Kass. Η ορατή μοχθηρία του ξεκινά να βλάπτει τα αγαπημένα πρόσωπα εκείνης, στρέφοντάς τα εναντίον της. Έπειτα επιτίθεται στην ίδια…Σκοπεύει να την παγιδεύσει με το χειρότερο τρόπο. “Surprise!”

 

Κινηματογραφικός Χάρτης:

 

Σενάριο: 

 

Σε αυτή την ταινία παρατηρείται μια ενδιαφέρουσα εκδοχή της ιστορίας του “Αoράτου Ανθρώπου”, καθώς η οπτική γωνία εδώ είναι μέσα από τα μάτια της γυναίκας, που εκείνος παγίδευσε. Δεν είναι ωστόσο εκείνη μια οποιαδήποτε γυναίκα. Είναι η μοναδική, η οποία βρήκε το κουράγιο να φύγει μακρυά του. Έτσι λοιπόν το σενάριο δεν ασχολείται ιδιαιτέρως με τον ίδιο τον επιστήμονα, αλλά αντιθέτως με το μεγαλύτερο θύμα του. O Adrian ήθελε αυτή η κοπέλα να γεννήσει το παιδί του. Όταν τον εγκατέλειψε, εξοργίστηκε, μα παραδόξως τη σεβάστηκε περισσότερο. Από τον Adrian Griffin απομένουν μόνο κάποιες ανεξίτηλες πράξεις. Οι εφευρέσεις εκείνου, το κοστούμι της αόρατης στολής και η μανία  για απόλυτο έλεγχο στους άλλους. Όμως το μετατραυματικό στρες της Cecilia και η συνεχής επαγρύπνηση της οξυμένης αντίληψής της απασχολούν περισσότερο την εξέλιξη της ιστορίας. Η είδηση της αυτοκτονίας του Adrian Griffin παρουσιάζει ενδιαφέρον, προκειμένου να αισθανθούμε την αντίληψη των πραγμάτων από τον κοινωνικό περίγυρο της Cecilia, ο οποίος πορεύεται υπεράνω υποψίας, παρά τις διαρκείς επισημάνσεις της τρομαγμένης κοπέλας. Το ύστερο, εκδηλωμένο μίσος του Tom Griffin για τον αδερφό του, βάζει τον θεατή στο παιχνίδι της αμφισβήτησης. 

 

Σκηνοθεσία:

 

Η σκηνοθεσία κινεί το ενδιαφέρον των θεατών αμέσως, διότι μας υποδεικνύει την ιδιαίτερη κατοικία του επικίνδυνου επιστήμονα. Την απομονωμένη έπαυλη στην παραλία. Η Cecilia αποδρά από το κρεβάτι με θέα στον ωκεανό, αλλά και από τα εξωτερικά τείχη του οικήματος. Ο ήχος (π.χ. μόλις πατά το χαλάκι του ασφαλούς σπιτιού των Lanier η Cecilia) και η μουσική αρχικώς υποβοηθούν τη σκηνοθεσία, ώστε να δημιουργηθεί στο θεατή/ακροατή μια αισθαντική ατμόσφαιρα, όπου δεν επαρκεί η όραση, αλλά η προσπάθεια ανίχνευσης του κινδύνου. Σαν πρόλογος της παρουσίας του “Αοράτου Ανθρώπου”! 

 

Η πρωταγωνίστρια και στη σκηνοθετική αφήγηση είναι ξεκάθαρα η Cecilia. Θα δούμε εκείνη να φεύγει προσωρινώς από το πλάνο, όταν θα υπάρξει ατύχημα στην κουζίνα, κατά το μαγείρεμα. Η ηρωίδα επιστρέφει και η μικρή Sydney τη βοηθά να σβήσει τη φωτιά. Αυτό συμβαίνει σκηνοθετικά, για να μας προϊδεάσει για μία μελλοντική σύγκρουση στο συγκεκριμένο χώρο…Αλλά και προκειμένου να αποκτήσουμε μια ενδιάμεση οπτική μεταξύ της Cecilia και των ανθρώπων, που δεν την πιστεύουν αργότερα, περί αόρατης απειλής. 

 

Η ανάσα του Adrian και το κρατημένο σεντόνι ξεκινούν να μας μυούν στον τρόμο της ηρωίδας. Αποτίνεται συντόμως ένας φόρος τιμής στην κλασική ταινία “Ο Αόρατος Άνθρωπος” (1933): Στιγμιαία η Cecilia διακρίνει, πως ο Adrian στο σκοτάδι φορά κασκόλ, καπέλο και παλτό στο υπνοδωμάτιο. 

 

Ο “Αόρατος Άνθρωπος” (2020) σε αυτήν την ταινία κάνει κακό σε όποιο πρόσωπο αγαπά η Cecilia και στην ίδια. Στρέφει εναντίον της όλους τους συμμάχους. Επιλέγει να την ενοχοποιήσει για κάτι, που εκείνη δεν έκανε. Οι μάχες με τον αόρατο αντίπαλο εντυπωσιάζουν, γιατί μοιάζει πραγματικά ανίκητος ο δράστης (στην κουζίνα του σπιτιού των Lanier ή αργότερα στην ψυχιατρική κλινική). H Cecilia γνωρίζοντάς τον καλύτερα από όλους, τον “απογυμνώνει” είτε σε μάχη είτε σε ανάγνωση ψυχής. Κανείς δεν την πιστεύει όμως.

 

Ο ανοικτός θάλαμος, κατά την ανακάλυψη της εφεύρεσης του αοράτου κοστουμιού από την πρωταγωνίστρια προκαλεί γοητεία στο κοινό, μολονότι ο φακός θα καταγράψει ελάχιστες στιγμές αυτού. Η ηρωίδα θα οδηγηθεί από το εστιατόριο σε ψυχιατρική κλινική και τότε βλέπουμε μέσα από τα μάτια της στο πάτωμα, τους ιατρούς και αστυνόμους, λόγω ενός εγκλήματος με αόρατο, πραγματικό ένοχο. Η τελική αντιμετώπιση γίνεται από τη Cecilia, κρύβοντας τις πραγματικές της προθέσεις, μα όχι από όλους…

 

-Φωτογραφία, μοντάζ, ειδικά οπτικά εφέ και ωφέλιμες, σκηνοθετικές ιδέες (λόγου χάριν, θέαση από το πάτωμα προς την άνοδο της σκάλας της σοφίτας, όπου φαίνεται το κεφάλι της Cecilia) συνιστούν ένα έργο με ποιοτική ατμόσφαιρα. Διαβιώντας κινηματογραφικά μεταξύ ταινίας τρόμου και επιστημονικής φαντασίας. Μα και τονίζοντας την πραγματική βία στην κυριαρχία των αρρωστημένων, ερωτικών σχέσεων. H Φωτογραφία δείχνει τις δυνατότητές της σε κλειστούς, σκοτεινούς χώρους και στην ψυχιατρική κλινική. Στο μέχρι πρότινος, φιλικό περιβάλλον των Lanier η Cecilia θα αποκαλύψει την παρουσία του εχθρικού Adrian. Ενώ εκείνος θα κάνει διακριτή την βιαιότητά του στη σωματική της ακεραιότητα. 

 

-Γενικότερα, μέσα στην ιστορία υπήρξαν λήψεις και σε εξωτερικούς χώρους, με τη χρήση πανοραμικών πλάνων της πόλης. Αυτό αφενός ελαφρύνει την πίεση των θεατών. Αφετέρου μεταδίδει πιο έντονα την προσωπική μάχη της πρωταγωνίστριας, η οποία μέσα σε έναν ολόκληρο, κοινωνικό ιστό είχε την ατυχία να γνωρίζει έναν απειλητικό εφευρέτη! Η μοναχική, επίπονη και τρομακτική οδός της Cecilia εκφράζεται επομένως, μέσα από μια συνταρακτική, σπάνια ιστορία, ανάμεσα σε τόσες άλλες ζωές στην ίδια πόλη…Καθώς ο εκδικητικός επιστήμων δεν έχει γνωστοποιήσει σε κανέναν άλλο την εκπληκτική, μα και θανάσιμη εφεύρεσή του. 

 

Κεντρικό μήνυμα:

 

Έχει μεγάλη σημασία, πως η ηρωίδα επιτυγχάνει το ακατόρθωτο. Δηλαδή να βγει από την παγιδευμένη θέση του ηττημένου προσώπου. Υφίστανται μέσα από το μανδύα της φαντασίας του έργου, υποδόρια, ψυχολογικά παιχνίδια, σχετικά με τη διατήρηση του απόλυτου ελέγχου στις ανθρώπινες σχέσεις. Δεν μπορούμε να θεωρήσουμε, ότι η δυσπιστία των υπολοίπων πολιτών και φιλικών προσώπων αποτελεί συμβολική, καλλιτεχνική κατάθεση γενικώς για την καταπιεσμένη γυναίκα, η οποία κακοποιείται και κανείς δεν την πιστεύει. Διότι οι Lanier και η Emily εμπιστεύονται όλα τα λεγόμενα της Cecilia, περί παλιότερης κακοποίησης από τον Griffin. Μα όσο ήταν εκείνος εν ζωή (σύμφωνα πάντα με την επίσημη πληροφόρηση της “τεκμηριωμένης” αυτοκτονίας του)! Επιπροσθέτως, δεν δίνουν καμία βάση στο εγχείρημα της αόρατης εφεύρεσης. Δηλαδή, ουσιαστικά αμφισβητούν την ευφυΐα του Adrian και αρνούνται να αγνοήσουν τους νόμους της βιολογίας και φυσικής. Όχι τη Cecilia. Επί της ουσίας λοιπόν, το φαντασιακό κομμάτι της ιστορίας της οντότητας, του ίδιου του σεναρίου αποτρέπει τέτοιες συσχετίσεις. Την αληθινή κακοποίηση ωστόσο υπογραμμίζει, η μη ηθελημένη εγκυμοσύνη της ηρωίδας!

 

Ερμηνείες:

 

Elisabeth Moss: Υποδυόμενη την πρωταγωνίστρια Cecilia.

 

Ο πανικός της είναι εμφανής, μόλις ο Adrian σπάει το τζάμι της θέσης του συνοδηγού. Η μανία καταδίωξης και η προσκόλληση στο εφιαλτικό παρελθόν αποτυπώνονται με κινησιολογία και έκφραση αντίστοιχα. Η διήγηση με ήρεμη φωνή της Cecilia στην Emily και στους Lanier (για τον ασφυκτικό έλεγχο, που της ασκούσε ο Adrian) είναι μία από τις καλύτερες, ερμηνευτικές στιγμές της. Η μετάβαση από το φόβο στην ασφάλεια μιας ομοιάζουσας, οικογενειακής θαλπωρής στην οικία των Lanier, κατά τη γενναιόδωρη προσφορά των διδάκτρων της Cecilia στις μελλοντικές σπουδές της Sydney, έχει ενδιαφέρον. Τρομάζει με την αόρατη απειλή και καλεί τον James στο υπνοδωμάτιο.  

 

Δείχνει, πως χωρίς να επηρεάζεται από κανέναν, ξεστομίζει στον Tom, ότι ο αδερφός του ζει. “Γιατί εμένα;!” ρωτά τον αόρατο Adrian στην οικία των Lanier και δακρύζει με φόβο μπροστά στο φακό. Στις σκηνές της ψυχιατρικής κλινικής, όπου την σέρνουν και ναρκώνουν οι νοσοκόμοι, είναι παραπάνω από πειστική σε μανιώδη αντίσταση! Συνθλίβεται ψυχικά, μόλις μαθαίνει την είδηση μιας αναπάντεχης, ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Στο δείπνο του επιλόγου, κρατά μια αινιγματική στάση προς το θεατή και αφοβίας προς τον Adrian.

 

Υποστήριξε με επιτυχία μια ερμηνεία ανάμεσα σε τρόμο, επιστημονική φαντασία και ρεαλιστική καταγραφή της θέσης του κοινωνικού θύματος. Εκτός από τα ειδικά εφέ, υπάρχει και η ερμηνεία πάλης με ένα αόρατο στοιχείο! Ωστόσο, η ίδια η υπερβαίνουσα, φαντασιακή δομή της ταινίας δεν επιτρέπει στην ηθοποιό να ξεπεράσει εξαιρετικές, προσωπικές ερμηνείες του παρελθόντος (σε ρόλους των έργων “Το τετράγωνο,” “Listen up Philip”). 

 

-Οι ηθοποιοί Harriet Dyer (Emily Kass) και Aldis Hodge (James Lanier) έκαναν ακριβώς, αυτό που τους ζητήθηκε από διαφορετικό, ερμηνευτικό μονοπάτι. Όμως αξίζει να εστιάσετε στους δεύτερους ρόλους περισσότερο, στην πολύ καλή υποκριτική του Michael Dorman (Tom Griffin=αδερφός και δικηγόρος του Adrian).  

 

Μια διανομή της Tulip Entertainment

 

Συντελεστές:

 

Σενάριο: H. G. Wells (novel), Leigh Whannell (screen story & screenplay). Σκηνοθεσία: Leigh Whannell. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Stefan Duscio. Μοντάζ: Andy Canny. Πρωταγωνιστούν/Συμμετέχουν: Elisabeth Moss, Harriet Dyer, Aldis Hodge, Michael Dorman, Oliver-Jackson Cohen, Storm Reid. Σκηνογραφία:  Katie Sharrock. Ενδυματολογία: Emily Seresin. Τμήμα Ήχου: 20 Ποιοτικοί Επαγγελματίες. Μουσική: Benjamin Wallfisch. Τμήμα Οπτικών Εφέ: 28 Ποιοτικοί Επαγγελματίες.

 

Καλή, Ουσιώδη Θέαση σε όλες και όλους!

 

Ο Eretikos κριτικός Γιάννης Κρουσίνσκυ