Τι είναι τα προβιοτικά;

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Τα προβιοτικά είναι διαιτητικά συμπληρώματα που περιέχουν φιλικά βακτήρια, με τα βακτήρια του λακτικού οξέος ως πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα.

Μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχουν αποικίες βακτηρίων (άνω των 500 ειδών), που ζυγίζουν περίπου 2 κιλά και αριθμούν αρκετά τρισεκατομμύρια βακτήρια.

Τα περισσότερα από αυτά βρίσκονται στον εντερικό σωλήνα και εγκαθίστανται αμέσως μετά τη γέννηση, μερικά δε από αυτά βρίσκονται και αλλού (στοματική κοιλότητα, λαιμός κλπ.).

Μια συμβιωτική σχέση υφίσταται ανάμεσα στον άνθρωπο και τα καλά βακτήρια: Το σώμα μας προσφέρει ένα μέρος για να ζήσουν και τροφή να αναπτυχθούν. Σε ανταπόδοση τα φιλικά βακτήρια προσφέρουν, αποτρέποντας την αύξηση των παθογόνων, βοηθώντας στην πέψη των ινών και της λακτόζης, στην παραγωγή ενζύμων, στην κατασκευή βιταμινών Β κλπ.

Η απουσία ικανού αριθμού φιλικών βακτηρίων λακτικού οξέος οδηγεί στην ασθένεια. Ανεξάρτητα από το αν είσαι άνθρωπος, ζώο ή άλλη μορφή ζωής, για την ύπαρξη ζωής χρειάζονται επαρκείς αποικίες φιλικών βακτηρίων λακτικού οξέος και μάλιστα για να υπάρχει υγεία τουλάχιστον το 85% των βακτηρίων του εντερικού σωλήνα πρέπει να είναι φιλικά και όχι άνω του 15% παθογόνα.

Η διαταραχή αυτής της ισορροπίας οδηγεί στην ασθένεια και η αποκατάστασή της με τη λήψη προβιοτικών στην υγεία.

Η διατροφή, ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η συχνή χρήση αντιβιοτικών, είτε άμεσα είτε έμμεσα (π.χ. από την κατανάλωση κρέατος ζώων στα οποία γίνεται συστηματική χρήση αντιβιοτικών), το κάπνισμα, το αλκοόλ, τα αντισυλληπτικά, το χλώριο στο νερό, περιβαλλοντικές μολύνσεις, ψυχική και σωματική καταπόνηση (stress), ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία και η πάροδος της ηλικίας συντελούν στη διαταραχή της ισορροπίας με αποτέλεσμα την έλευση της νόσου.

 

Αν ο αριθμός των καλών βακτηρίων μειωθεί, τη θέση τους στον εντερικό σωλήνα καταλαμβάνουν τα παθογόνα όπως π.χ. Candida Albicans, με αποτέλεσμα τη δημιουργία συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου, χρόνιων μυκητιάσεων, δερματικών προβλημάτων, διαταραχών του ανοσοποιητικού και πολλών άλλων εντερικών διαταραχών. Αντίστοιχα αύξηση του H. Pilori οδηγεί σε έλκος.

Φιλικά προβιοτικά βακτήρια υπάρχουν σε όλα τα τρόφιμα που είναι αποτέλεσμα ζύμωσης με τη χρήση βακτηριδίων όπως π.χ. γιαούρτι, τυρί, κεφίρ, τόφου, τεμπέ κλπ.

Από τις μερικές εκατοντάδες βακτηρίων λακτικού οξέος που υπάρχουν, μόνο περίπου 20 είναι ωφέλιμα για την υγεία του ανθρώπου και αυτά χρησιμοποιούνται συνήθως στα προβιοτικά συμπληρώματα με σκοπό να βοηθήσουν την υπάρχουσα μικροβιακή χλωρίδα φιλικών βακτηρίων του εντερικού σωλήνα να επαναγκατασταθεί και με αυτό τον τρόπο να εκτοπίσει τα παθογόνα βακτήρια.

Πως επιλέγουμε τα κατάλληλα;

Στην αγορά κυκλοφορούν αρκετά σκευάσματα με προβιοτικά, γεγονός που κάνει δύσκολη την επιλογή τους από το μέσο καταναλωτή. Είναι σημαντικό το προβιοτικό που θα επιλέξουμε να έχει κλινικές μελέτες και να έχει δοκιμαστεί για αρκετά χρόνια σε ανθρώπους.

Επίσης θα πρέπει να έχουν γίνει έλεγχοι για το πόσα βακτήρια παραμένουν ζωντανά μέχρι την ημερομηνία λήξης του προϊόντος, για να είμαστε σίγουροι ότι το προϊόν είναι δραστικό και διατηρεί τις ιδιότητες του μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ο αριθμός των βακτηρίων είναι σημαντικός αν αναλογιστούμε ότι υπάρχουν αρκετά τρισεκατομμύρια βακτήρια στο έντερό μας, γι’ αυτό θα πρέπει να επιλέξουμε ένα προβιοτικό με πολλά δις ανά δόση.

Ταυτόχρονα θα πρέπει τα βακτήρια να είναι ζωντανά για να είμαστε σίγουροι ότι όταν βρεθούν στο έντερο θα πολλαπλασιαστούν. Σε πολλά προβιοτικά υπάρχουν στελέχη τα οποία δεν είναι συμβατά, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να συνεργαστούν, ώστε να υπάρξει συνέργεια, που θα οδηγήσει σε αυξημένη αποτελεσματικότητα.

Χρειαζόμαστε διαφορετικά στελέχη για να έχουμε δράση σε διάφορα σημεία του εντέρου. Για παράδειγμα, οι λακτοβάκιλλοι κυρίως δρουν στο λεπτό έντερο, ενώ τα μπιφιδομπακτήρια στο παχύ έντερο. Επίσης, ένα στέλεχος μπορεί να χρειάζεται για την επιβίωση του άλλου. Έτσι, η συνέργεια μεταξύ των στελεχών είναι σημαντική.

Για να έχουμε αποτελεσματικότητα, θα πρέπει το προϊόν μας να φτάσει στο γαστρεντερικό σωλήνα και τα στελέχη να έχουν αυξημένη ικανότητα επιβίωσης σε αυτό το περιβάλλον, θα πρέπει τα στελέχη να μπορούν να συνεργαστούν και να καλύπτουν όλο το γαστρεντερικό σωλήνα.

Ένα αποτελεσματικό προβιοτικό πρέπει: να προστατεύει το επιθήλιο του εντέρου μειώνοντας το PH, ανταγωνιζόμενο τα παθογόνα, τροποποιώντας την εντερική διαπερατότητα.

Να έχει αντιμικροβιακή δράση, διεγείροντας την έκκριση βλέννας, να επιτρέπει την παραγωγή του υπεροξειδίου του υδρογόνου, να παράγει βακτηριοκίνες, να εξουδετερώνει τους παθογόνους παράγοντες. Να έχει επίδραση στο ανοσοποιητικό, αυξάνοντας την παραγωγή και ταυτόχρονα να μειώνει την παραγωγή των προφλεγμονοδών κυτοκινών.

Το έντερο είναι ένα οικοσύστημα όπου αλληλοεπιδρούν πέντε στοιχεία: η βακτηριακή χλωρίδα, η θερμοκρασία, το PH, το εντερικό επιθήλιο και το ανοσοποιητικό σύστημα, γι’ αυτό επιλέξτε το προβιοτικό σας λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω.