Άγιοι Ανάργυροι – Το έγκλημα | Ο εμμονικός σύντροφος

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Αναστασία Νικολάου – Ψυχολόγος / an_psychology@yahoo.com

Άγιοι Ανάργυροι. Το τελευταίο, χρονικά, θύμα μιας ιδιότυπης, απεχθούς, παράδοσης ήταν η 28χρονη που  δολοφονήθηκε – τη Δευτέρα 1 Απριλίου- σχεδόν έξω από το Αστυνομικό Τμήμα  της περιοχής. Είχε καταφύγει εκεί για να ζητήσει βοήθεια. Ο 39χρονος πρώην σύντροφός της τη μαχαίρωσε θανάσιμα.

Το παραπάνω περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Στη χώρα μας, στη διάρκεια της περασμένης χρονιάς (2023)  10.000 θύματα ενδοοικογενειακής βίας αναζήτησαν βοήθεια. Αυτά είναι μόνο τα καταγεγραμμένα περιστατικά. Υποθέτουμε πως ο παραπάνω αριθμός θα έπαιρνε ανοδική τροχιά αν προσθέταμε τα περιστατικά κακοποίησης που δεν έχουν καταγραφεί. Μα τι τελικά μας συμβαίνει;

Και μπορεί η παραπάνω εικόνα να έχει το δικό της DNA όμως αν δοκιμάζαμε να δούμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των γυναικοκτονιών θ’ ανακαλύπταμε πως ανάμεσά μας έχει αναπτυχθεί μια συλλογή δικαιολογιών που καλύπτουν τη νοσηρότητα μας.

Είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι δηλώσεις όπως “ τον τύφλωσε το πάθος” ή “η απελπισμένη αγάπη χωρίς ανταπόκριση που έτρεφε για το θύμα” ή “τον πρόσβαλε γιατί τον εγκατέλειψε για κάποιον άλλο” δεν έχουν πλέον κανένα ηθικό έρεισμα σε μια κοινωνία που ζητά να αφήσει πίσω της τα φαντάσματα της πατριαρχίας, της ανισότητας, του σεξισμού και του ρατσισμού του δυνατού προς τον αδύναμο.

Η αγάπη είναι ένα υγιές συναίσθημα που αναπτύσσεται μεταξύ των ανθρώπων μόλις επενδύσουν χρόνο και ενέργεια για να γνωρίσουν ουσιαστικά ο ένας τον άλλον.

Η εμμονή είναι διαφορετική. Στην αρχή μπορεί να μοιάζει πολύ με αγάπη. Στην πάροδο του χρόνου γίνεται ολοένα και πιο ασφυκτική. Πού μπορεί να φτάσει όμως;

Όταν δύο άνθρωποι ερωτεύονται, διατηρούν τις ατομικές τους ταυτότητες και ενδιαφέροντα. Δεν απειλούνται όταν ο σύντροφός τους επιλέξει να περάσει χρόνο με την οικογένεια ή τους φίλους του χωρίς να τους συμπεριλαμβάνει πάντα. Είναι χαρούμενοι και περήφανοι για τα επιτεύγματα του.

•Με την εμμονή γίνεται σχεδόν αδύνατο να υπάρξει η παραμικρή απομάκρυνση μέσα στη σχέση.

Ο εμμονικός σύντροφος αισθάνεται την πιεστική ανάγκη να βρίσκεται καθημερινά με το αντικείμενο της εμμονής του και να γνωρίζει ακριβώς πού εκείνο βρίσκεται, αλλά και με ποιους, όταν δεν είναι μαζί.

Αρνητικά συναισθήματα όπως η ζήλια και η παράνοια αρχίζουν να κατακλύζουν τη σχέση. Το εμμονικό άτομο υποψιάζεται τις κινήσεις του συντρόφου προβάλλοντας σε αυτόν τις προσωπικές του σκέψεις, ανασφάλειες και φαντασιώσεις.

Ένας εμμονικός σύντροφος θα ξοδέψει άπειρο χρόνο προσπαθώντας να ευχαριστήσει τον σύντροφό του σε μια συνεχή προσπάθεια να εξασφαλίσει τη διατήρηση του δεσμού, καθώς διακατέχεται από τεράστιο άγχος αποχωρισμού και εγκατάλειψης…

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr