Χάρις ή Χαρούλα;

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Προτιμώ το Χάρις από το Χαρούλα, όταν θέλω να πω κάτι για την Αλεξίου. Το Χαρούλα έρχεται από εκείνη την εποχή που το “-ούλα” κόλλαγε παντού δίνοντας ρυθμό σ’ ένα άνυδρο τοπίο συναισθηματικών προσφωνήσεων.

Μιλώ για την εποχή, πίσω στα late 70’s,  που ο νταλκάς οδηγούσε τους άνδρες να αποκαλούν “κοπελιά” τα όμορφα κορίτσια.

Το Χάρις είναι πιο δροσερό, πιο ανοιξιάτικο, καθόλου παραπλανητικό. Διαχρονικά η Αλεξίου φρόντιζε τη γενιά που έπονταν της δικής της. Το Χάρις εκπέμπει ανεξαρτησία, αισθητική ελευθερία.

Χαρούλα Αλεξίου ακόμη; Μα γιατί; Το άρωμα της ναφθαλίνης δεν λέει να φύγει. Το Χαρούλα που ακόμη κάποιοι επιμένουν να το κολλούν πριν το Αλεξίου, με γυρνά στην εποχή των πολλών ΚΚΕ, του ενοχοποιημένου σεξ, του κιτρινισμένου δαχτύλου από τους απανωτούς άφιλτρους Άσσους, της κομματικής συνέλευσης που δεν έβγαζε νόημα.

Η Χάρις Αλεξίου έχει πορεία που μπορεί να σε ταξιδέψει στο παρελθόν και το παρόν του ελληνικού τραγουδιού. Πέρα από τον χρόνο, πέρα από τους δείκτες αναγνωρισιμότητάς της η δίψα της να σταθεί στο σήμερα με όρους όχι δικούς της, αλλά της γενιάς που θα μπορούσε να έχει ηλικία εγγονιού της, είναι καλοδεχούμενη….

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr