Πάουλ Μπράϊτνερ. Ο καλύτερος αντιστάρ του ποδοσφαίρου

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Για να καταλάβουμε καλύτερα τον χαρακτήρα ενός από τους κορυφαίους, πιο ιδιόρρυθμους, σίγουρα πιο ευφυείς Γερμανούς ποδοσφαιριστές, του Πάουλ Μπράϊτνερ, πρέπει να επιστρέψουμε στο φινάλε της δεκαετίας του 1960. Την εποχή που νεολαία του 68er Bewegungm – μιας σειράς γερμανικών φοιτητικών διαδηλώσεων που συχνά κατέληγαν σε βίαιες συγκρούσεις με την αστυνομία – διακινούσε αιτήματα ενάντια στον αυξανόμενο αυταρχισμό της κυβέρνησης της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, τις κακές συνθήκες διαβίωσης για τους μαθητές και την εργατική τάξη και την άνοδο στη δημοτικότητα του νεοσύστατου δεξιού Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος.

Οι διαμαρτυρίες του 1968 σηματοδότησαν μια αποφασιστική στιγμή. Η γερμανική νεολαία μετατοπίστηκε προς τα αριστερά και οδήγησε στον σχηματισμό ριζοσπαστικών οργανώσεων όπως το Κόμμα του Κόκκινου Στρατού. Μέχρι τη δεκαετία του 1970, το κίνημα είχε εξαπλωθεί από την πολιτική σε άλλους τομείς της ζωής. Αν το σύμβολο της σεξουαλικής επανάστασης στη (Δυτική τότε) Γερμανία ήταν το θρυλικό μανεκέν Uschi Obermaier, το ποδόσφαιρο είχε τον Πάουλ Μπράϊτνερ.

«Στην ηλικία των 16 ετών, ο θάνατος του Τσε Γκεβάρα είχε μεγάλο αντίκτυπο για μένα. Αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό στάδιο της ανάπτυξής μου», ισχυρίστηκε κάποτε ο Μπράϊτνερ.

Ο Μπράϊτνερ έφτασε στους επίλεκτους ποδοσφαιριστές της εθνικής (Δυτικής) Γερμανίας κάτω των 18 ετών παίζοντας για την ομάδα ESV Freilassing. Στο ντεμπούτο του, αφού σημείωσε το μοναδικό γερμανικό γκολ, ήττα 4-1 από τη Γιουγκοσλαβία, επέστρεψε στα αποδυτήρια περιμένοντας επαίνους. Αντ’ αυτού διατάχθηκε από τους παράγοντες της Γερμανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας να κουρευτεί. Ο γνωστός και ως “Άφρο Πολ” ή “Red Paul” (σ.σ. Κόκκινος Πολ) δεν θα γινόταν ανεκτός στις τάξεις της ομάδας αν δεν ήταν clean cut. Η απαίτηση της Ομοσπονδίας ήταν η αρχή της θυελλώδους σχέσης ανάμεσά τους.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr