Τζάκσον Πόλοκ – Μια ιδιοφυΐα πνιγμένη στην αυτοκαταστροφή

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

“Δεν έχει μεγάλη σημασία για το πώς βγαίνει το χρώμα. Η τεχνική είναι απλώς ένας τρόπος να φτάσεις σε μια δήλωση.” Τζάκσον Πόλοκ

Στην έκδοση τής 8ης Αυγούστου 1949, το περιοδικό Life δημοσίευσε ένα χαρακτηριστικό άρθρο σχετικά για τον  Τζάκσον Πόλοκ. Ο τίτλος του έφερε το ερώτημα: «Είναι αυτός ο μεγαλύτερος εν ζωή ζωγράφος στις Ηνωμένες Πολιτείες;»

Η ερώτηση του Life απηχούσε μία πολύ συγκεκριμένη άποψη που και εκείνη έληγε με ερωτηματικό. Μπορεί να θεωρείται καλλιτέχνης κάποιος που ζωγραφίζει σε καμβάδες με ένα ραβδί; Ή που χύνοντας χρώμα σε λευκές επιφάνειες δημιουργώντας στροβιλισμούς χρωμάτων να θεωρηθεί “μεγάλος”; Η υπεροχή του Πόλοκ μεταξύ των αφηρημένων εξπρεσιονιστών έχει τα πάντα. Ένα από τα συστατικά της ήταν και ο τρόπος ζωής του. Ήταν αλκοολικός. Πέθανε νωρίς.

Ο Τζάκσον Πόλοκ γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1912 στο Κόντυ του Ουαϊόμινγκ και πέθανε στις 11 Αυγούστου 1956 στην Νέα Υόρκη.

Τζάκσον Πόλοκ – Οι διάσημοι «ζωγραφικοί πίνακες ζωγραφικής» που άρχισε να παράγει στα τέλη της δεκαετίας του 1940 αντιπροσωπεύουν ένα από τα πιο πρωτότυπα σώματα καλλιτεχνικής εργασίας του 20ου αιώνα. Μερικές φορές θα μπορούσαν να προτείνουν τη ζωή στη φύση, σε άλλες να θυμίσουν την παγίδευση του ανθρώπου στο σώμα και το άγχος που προκαλεί στους ανθρώπους ο σύγχρονος κόσμος.

Η τρικυμιώδης ζωή του Πόλοκ, που μεγάλωσε στην αμερικανική Δύση, τον διαμόρφωσε στον γενικότερο χαρακτήρα που θα γινόταν. Αργότερα, μια σειρά επιρροές συναντήθηκαν για να τον καθοδηγήσουν στο ώριμο στυλ του: τα χρόνια που πέρασαν ζωγραφίζοντας ρεαλιστικές τοιχογραφίες στη δεκαετία του ’30 τού έδειξαν τον δρόμο στην εξέλιξη και τη δυναμική της ζωγραφικής σε μεγάλη κλίμακα. Ο σουρεαλισμός πρότεινε τρόπους για να περιγράψει το ασυνείδητο. Ο κυβισμός οδήγησε την κατανόησή του στον χώρο των εικόνων.

Το 1939, ο Πόλοκ άρχισε να επισκέπτεται ψυχαναλυτή για να θεραπεύσει τον αλκοολισμό. Με τη σειρά του εκείνος τον ενθάρρυνε να δημιουργεί σχέδια. Αυτά θα τροφοδοτούσαν αργότερα τις ζωγραφιές του. Οι καλλιτεχνικές εκρήξεις του μυαλού του και ο παράδοξος τρόπος σχεδιασμού τους θα μπορούσαν να περιγράψουν τον τρόμο της σύγχρονης ανθρωπότητας που ζούσε στη σκιά του πυρηνικού πολέμου.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr