Μαριάννα Λαγουρού: «Ελπίζω στην ελεύθερη σκέψη και στην αγάπη»

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

συνέντευξη – Γιάννης Παναγόπουλος

Η Σονάτα του σεληνόφωτος μας καθηλώνει από τις πρώτες λέξεις:  Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου. Τί φεγγάρι ἀπόψε!…

Η Γυναίκα με τα Μαύρα μιλά στον “αμίλητο” νέο που περιφέρεται γύρω της. Ο λόγος της παραμένει σταθερά πικρός. Είναι σαν κάθε λέξη από τον μονόλογο του Γιάννη Ρίτσου να κουβαλά πάνω του έναν ολόκληρο κόσμο που σχοινοβατεί ανάμεσα στη ματαίωση, την ελπίδα και τη σκληρότητα του χρόνου. Το θέατρο Δρόμος οργανώνει το δικό του αφιέρωμα στο έργο του μεγάλου ποιητή. Τις Πέμπτες η ηθοποιός Μαριάννα Λαγουρού ερμηνεύει τη Γυναίκα με τα Μαύρα από τη Σονάτα του σεληνόφωτος. Το ποίημα του Ρίτσου γράφτηκε τον Ιούνη του 1956 και τυπώθηκε τον Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς.  

Είναι η περίοδος που σ’ αυτό το μικρό θέατρο στην Κυψέλης το ονοματεπώνυμο του Γιάννη Ρίτσου ακούγεται συχνότερα από ποτέ. Επιστρέφει στο έργο του ποιητή, το παρουσιάζει στη μικρή του σκηνή. Είναι ένα εγχείρημα που ο σκηνοθέτης Εμμανουήλ Μαύρος πιστεύει πως δεν στέκεται απλά ως τιμή στο έργο ενός ανθρώπου σύμβολο για την αριστερά και τον κόσμο των γραμμάτων. Θεωρεί πως η ποίηση του Ρίτσου σκεπάζει τον χρόνο, τιμώντας ελπίδες, απόκρυφες σκέψεις, απογοητεύσεις που οι άνθρωποι βιώνουμε από καταβολής κοινωνιών, ηθικών πρωτοκόλλων, ιδεολογιών.

Η παράσταση έχει μόλις τελειώσει. Η ηθοποιός Μαριάννα Λαγουρού μόλις άναψε ένα τσιγάρο. Κοιτάμε ο ένας τον άλλο και εγώ σκέφτομαι πως η πρώτη ερώτηση που θέλω να κάνω αφορά την επίδραση που έχει σ’ εκείνη αυτό το μαγικό κείμενο. 

-Ο επίλογος της παράστασης σε βρήκε δακρυσμένη. 

Τα δάκρυα δεν τα εκβιάζω. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη υπάρχει μια συγκινησιακή κατάσταση στο κείμενο του Ρίτσου. Η γυναίκα με τα μαύρα είναι μια γυναίκα που συμβολίζει τη μοναξιά σε όλο της το μεγαλείο. Υπάρχουν πολλές αναγνώσεις γύρω από το κείμενο του ποιητή. Η Γυναίκα λέει στον αμίλητο Νέο που κυκλοφορεί μαζί της στον χώρο «Άφησέ με να φύγω μαζί σου…». Εκείνος είναι η τελευταία της ελπίδα. Η Μεγαλώνει. Φοβάται. Θέλει να τον σαγηνεύσει αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το αν τα καταφέρνει. Ο Νέος είναι η γέφυρα που συνδέει το παλιό με το καινούργιο. Το σήμερα με το χτες και αυτή είναι μια συνθήκη που την ταράζει. Στη Σονάτα του σεληνόφωτος υπάρχουν οι στίχοι που κινητοποιούν το ευαίσθητο κομμάτι του εαυτού μας : «δεν έχει σημασία αν φεύγεις ή αν γυρίζεις / κι ούτε έχει σημασία που άσπρισαν τα μαλλιά μου, (δεν είναι τούτο η λύπη μου – η λύπη μου / είναι που δεν ασπρίζει κι η καρδιά μου). Άφησέ με να’ ρθω μαζί σου».

-Τι πληροφορίες έχουμε για τη Γυναίκα με τα Μαύρα στη Σονάτα του Σεληνόφωτος; Εσύ πώς την αντιλαμβάνεσαι; 

Εικάζω πως αυτό το πρόσωπο μπορεί να ήταν μια μεγαλοκοπέλα της εποχής. Ας μην ξεχνάμε πως τότε οι γυναίκες οι ανύπαντρες στην ηλικία των 30 και άνω ήταν κάτι παράξενο. Κάτι που η κοινωνία δεν δεχόταν. Η γυναίκα με τα μαύρα έχει επιλέξει να στερηθεί οτιδήποτε γήινο. Έχει πολλά ταλέντα. Ασχολείται με τη μουσική, γράφει. Λέει πως ήταν επιλογή του θεού να μην προχωρήσει στη ζωή της. Δηλώνει: «έμεινα μόνη, ἀνένδοτη, μόνη καί πάναγνη, ἀκόμη στή συζυγική μου κλίνη πάναγνη καί μόνη, γράφοντας ἔνδοξους στίχους στά γόνατα τοῦ Θεοῦ÷. Αυτή είναι μια γυναίκα που πάει πάντα με την επιλογή της. Ο Ρίτσος μας αφήνει να σκεφτούμε πως ανεξάρτητα αν οι επιλογές μας είναι σωστές ή λάθος μπορούμε να τις αλλάξουμε ή απλά να οδηγηθούμε μέσα από τη ζεστασιά της μοίρας….

διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης στο: fragilemag.gr