Μουσική | Η μνήμη του Παναγιώτη Τούντα

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Παναγιώτης Τούντας. Ο διασημότερος συνθέτης της Σμύρνης, και πιθανώς ο μεγάλος συνθέτης μιας πονεμένης εποχής, πριν την εμφάνιση του Βασίλη Τσιτσάνη, ο οποίος και ανήκει στην ομάδα των μουσικών, που μετά την καταστροφή του 1922, διαμόρφωσαν το νεότερο λαϊκό τραγούδι στην Ελλάδα.

Ο Παναγιώτης Τούντας γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1886, από ευκατάστατους γονείς, και ασχολήθηκε από μικρός με τη μουσική. Από παιδί παίζει μαντολίνο και στις αρχές του αιώνα, τον βρίσκουμε ως μέλος στην περίφημη Σμυρνέικη Εστουδιαντίνα του Σιδερή, γνωστή με το όνομα «Τα πολιτάκια». Oι πρώτες του συνθέσεις ανάγονται στις αρχές του 1910. Συμμετείχε σε διάφορα μουσικά σχήματα που έκαναν περιοδείες εκτός Σμύρνης,  για την ψυχαγωγία των Ελλήνων της διασποράς και ταξίδεψε στην Αίγυπτο, στην Ελλάδα και σε χώρες της Ευρώπης.

Ήρθε οριστικά στην Ελλάδα το 1923 και εγκαταστάθηκε στη Νέα Σμύρνη. Τα πρώτα χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή έπαιζε σε διάφορα κέντρα, σαν μαντολινίστας. Το 1926 ανέλαβε την διεύθυνση του Ελληνικού παραρτήματος της Γερμανικής ODEON και εγκατέλειψε την μόνιμη παρουσία του στο πάλκο. Στα επόμενα χρόνια που ακολουθήσαν, ο Παναγιώτης Τούντας ήταν ο υπεύθυνος πολλών εκ των ηχογραφήσεων που γίνονταν στην Ελλάδα ενώ είναι ο πρώτος συνθέτης της δισκογραφίας στην Ελλάδα, που το όνομά του τυπώθηκε στις ετικέτες των δίσκων 78′. Το πρώτο του τραγούδι, στην Ελλάδα, κυκλοφόρησε το 1926 και ήταν η «Σμυρνιά» με την Αθηναϊκή Εστουδιαντίνα τραγουδημένο απ’ τον τενόρο Κορνήλιο Μισαηλίδη.

Μέχρι το 1930 τα τραγούδια του κυκλοφορούν στις εταιρείες ODEON, POLYDOR, PATHE, καθώς και στις COLUMBIA, και HIS MASTER’ VOISE και PARLOPHONE τα οποία τραγούδησαν όλοι οι μεγαλύτεροι τραγουδιστές της εποχής αυτής όπως οι: Αντώνης Διαμαντίδης ή Νταλγκάς, Βαγγέλης Σωφρονίου, Κωνσταντίνος Νούρος, Ρόζα Εσκενάζυ, Ρίτα Αμπατζή, Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου η Πολίτισσα, Κώστας Ρούκουνας κ.α.

Ο Παναγιώτης Τούντας, σαν συνθέτης εμφανίζεται με πάνω από 300 τραγούδια όλων των ειδών από λαϊκό και ελαφρύ, τα οποία εκτός ελαχίστων που βασίζονται σε παραδοσιακές μελωδίες, αποτελούν πολύ σημαντικά έργα με προσωπικό ύφος και στυλ επηρεασμένο σαφώς από το ύφος της Σμύρνης από τα μέσα του 19 ου αιώνα έως τις αρχές του 20υ…

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr