Ο κύκλος των Eretikon ποιητών

~Φλώρα Τ Jose: Η Προσμονή ,το Καπλάνι και ο Άγιος Βασίλης~

~Φλώρα Τ Jose: Η Προσμονή ,το Καπλάνι και ο Άγιος Βασίλης~
ViberViber MessengerMessenger WhatsAppWhatsApp
Ακούστε το άρθρο

Χριστούγεννα, η εποχή που αγαλιάζει η ψυχή και αναγεννάται η ελπίδα, η εποχή που τα παιδιά με μάτια που γυαλίζουν από χαρά και προσμονή πιστεύοντας στο θαύμα αναζητούν την επαλήθευση και την ονομάζουν αγάπη, προσφορά και μαγεία

Μα τότε γιατί η μοναξιά, μου χτυπάει την πόρτα; τόσος κόσμος γύρω μου, φωνάζουν, γελάνε, τρέχουν να προλάβουν τα τελευταία ψώνια, μα είναι τόσο βουβός, η ψυχή τους δεν γελάει πια…

Καταναλώνω άχρηστα αγαθά, για να μην καταναλώσω της απελπισίας την έλλειψη, για ένα καπλάνι. Φοβάμαι την αυτοκάθαρση και τον απολογισμό, φοβάμαι να κάνω ταμείο με τον εαυτό μου και το καπλάνι, με το καπλάνι που έδινε ζωή στα όνειρά και τις ελπιδες ενός παιδιού.

Μικρό παιδί εγω κι εσύ ένα δώρο που δεν εστάλη ποτέ. Ενα καπλάνι στην βιτρίνα, τόσο κοντά μα και τόσο ψηλά για να μη το φτάνω.

Μέρες, μήνες, χρόνια, μου χαμογελάς από ‘κει ψηλά, φορώντας τα γιορτινά σου. Παιδί θυμάμαι χάζευα κάθε που περνούσα μπροστά από τη βιτρίνα, τα μαύρα γυαλιστερά λουστρίνια που είχες για παπούτσια.

Θυμάμαι τότε μου μιλούσες ακόμα, χαρίζοντας μου την ευτυχία της ελπίδας.
Μα τώρα πια έχεις πάψει, βουβάθηκες κι εσύ όπως και η σκονισμένη βιτρίνα σου.

Κι εγώ γυρίζω στις βιτρίνες ψάχνοντας εσένα και το παιδί που ήμουν κάποτε. Αγοράζοντας άχρηστα πράγματα σε μια απέλπιδα προσπάθεια να καλύψω το κενό, το κενό που μου άφησε εκείνο το παιδί και η αγάπη του για ένα καπλάνι.

Όσες φορές και αν σε ζητησα στον γέρο με την άσπρη γενειάδα και τα κόκκινα ρούχα, εσύ δεν ήρθες, πάρα στεκόσουν και με κοίταζες πίσω από το τζαμί.

Και αργότερα που μεγάλωσα, όσες φορές και αν σε αναζήτησα ανάμεσα στο πλήθος που διέσχιζε τις γιορτινά στολισμένες λεωφόρους, εσύ πάντα στεκόμουν εκεί στη μέση της βιτρίνας, να με κοιτάς και στα μάτια σου έβλεπα την δική μου απογοήτευση και στα δικά μου θωρουσες τον θυμό σου που σε εγκατέλειψα.

Μέχρι που έπαψα πια να σε περιμένω και να σε ζητάω, μεγάλωσα βλέπεις και οι μεγάλοι δεν πιστεύουν στον γέρο με την άσπρη γενειάδα.
Ξέρουν πως ο άγιος Βασίλης δεν μένει πια εδώ, δεν έμενε ποτέ…

Κι όμως κάπου κάπου ξεγλυστράει το παιδί από τη λήθη του και παίζει κρυφτό με το καπλάνι σε μια προσπάθεια να έρθουν πάλι κοντά και να κουμπώσουν τόσο σφιχτά που να μην χωρίσουν ποτέ ξανά…
Χριστούγεννα η εποχή που γεννάται η αγάπη στις καρδιές των παιδιών για ενα καπλάνι, το καπλάνι της παιδικής τους αθωότητας…

Φλώρα Τ Jose
Επιμέλεια Ενότητας:Αυγουστάτου Σόφη

Ολες οι Ειδήσεις

Ειδήσεις Top Stories
X