Ασφαλιστικό “Πινοσέτ” καθ’οδόν

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Έτσι σύμφωνα με τον πρωθυπουργικό Σύμβουλο, «σταματάμε να παίρνουμε τα λεφτά των νέων και να τα δίνουμε στους ηλικιωμένους», κάτι που πρακτικά αναιρεί τον χαρακτήρα της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης και την αναδιανεμητική της λειτουργία.
Το σχέδιο ενός κεφαλαιοποιητικού συστήματος στις επικουρικές συντάξεις αποτελεί πυρήνα των προτάσεων τόσο της επιτροπής Πισσαρίδη, όσο και προεκλογική διακήρυξη της ΝΔ, μια από τις πλέον προσφιλείς συνταγές του ΔΝΤ.

Ο παραπλανητικός τρόπος παρουσίασης μοιάζει με διαφημιστικό τρυκ των ασφαλιστικών εταιριών που ετοιμάζονται ήδη να καταγράψουν τεράστια κέρδη σε μια τεράστια αγορά που ανοίγεται:
«Οι νέοι εργαζόμενοι θα σταματήσουν να πληρώνουν τις σημερινές συντάξεις και ο καθένας θα χτίζει το σημερινό του κουμπαρά που θα εισπράτουν στο τέλος του εργασιακού βίου».

Αυτοί που θα σταματήσουν να πληρώνουν, βέβαια, δεν είναι οι νέοι του ιδιωτικού τομέα, που θα διατηρήσουν τις ίδιες αποδοχές αλλά οι εργοδότες ενώ ο περιβόητος «κουμπαράς» προϋποθέτει ότι νέοι που σήμερα αμείβονται με 500 ή 600 ευρώ σε συνθήκες «ευελιξίας» και ελαστικών εργασιακών σχέσεων, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, θα πρέπει να στερηθούν από τα πενιχρά έξοδα διαβίωσης, ώστε να αποταμιεύσουν.

Καμία εγγύηση για το επενδυτικό ρίσκο και τον κίνδυνο χρεοκοπίας

Παράλληλα, ο καθένας γνωρίζει ότι η «ιδιωτικοποίηση» του τρίτου πυλώνα χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος προϋποθέτει υψηλά διαχειριστικά έξοδα -όπως και σήμερα με οποιοδήποτε ιδιωτικό πακέτο- αλλά και κίνδυνο χρεοκοπίας ενώ ουδείς εγγυάται τις συντάξεις όσων εκθέτουν τις αποταμιεύσεις μιας ζωής σε επενδυτικό ρίσκο.

Την ίδια στιγμή, που λεκτικά εγγυάται την καταβολή των σημερινών επικουρικών συντάξεων, η κυβέρνηση δεν έχει όμως απάντηση για την «τρύπα» δεκάδων δισ. που θα δημιουργηθεί αν λείψουν οι εισφορές των νέων εργαζομένων.

Εξάλλου, η συζήτηση των οπαδών ενός κεφαλαιοποιητικού ασφαλιστικού συστήματος παραλείπει το γεγονός ότι και τα προβλήματα του υφιστάμενου συστήματος στη χώρα, δεν προήλθαν από τη δομή του αλλά από τις στρεβλώσεις που προκάλεσαν οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις, άλλοτε χρησιμοποιώντας τα αποθεματικά ως άτοκα δάνεια για τη στήριξη συγκεκριμένων βιομηχανιών και άλλοτε με τη διασπάθισή τους για πολιτικές σκοπιμότητες ή χρηματιστηριακές μεθοδεύσεις.

«Πιέζει» για αύξηση του εργασιακού βίου η πρόταση Πισσαρίδη

Τέλος, η ίδια δέσμη προτάσεων Πισσαρίδη, αυξάνει ακόμη περισσότερο την αναλογικότητα των κύριων συντάξεων, άρα «σπρώχνει» τους εργαζόμενους σε παράταση του εργασιακού τους βίου, πέρα από την 35ετία.
Στην ουσία, όλο το πακέτο των προτάσεων, συνιστούν ένα “λατινοαμερικανικό” -και όχι δυτικοευρωπαικό όπως παρουσιάζεται- και ήδη αποτυχημένο μοντέλο αφού τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα ποτέ δεν απέδωσαν τις συντάξεις που υποσχέθηκαν.

Ήδη, η κυβέρνηση έχει καταφέρει να δημιουργήσει εκ νέου ελλείμματα στο ισχύον ασφαλιστικό σύστημα, που μόλις “ανάρρωνε” από το μνημονιακό σοκ και της είχε παραδοθεί πλεονασματικό, ενώ το νέο μοντέλο και το κόστος μετάβασης, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα διακινδυνεύσει τη βιωσιμότητά του.