~Ιωάννης Τούμπας:Ρίζες ~
Μια αγάπη που τη θάβεις γίνεται αρρώστια.
Οι Eretikoi Poiites έχουν τον δικό τους «κύκλο»! Ποιήματα, Αποφθέγματα, Στίχοι… Όλα βγαλμένα από την ψυχή των ποιητών μας!
Μια αγάπη που τη θάβεις γίνεται αρρώστια.
Πάμε και όπου βγει..
Γράφει η Μάρθα Κανάρη
Γράφει η Χάρις Παρασκευοπούλου
Γράφει ο Δημήτρης Άνεμος
Με βαθιές ανάσες .... απαλλαγμένοι Απο τον φόβο να ζήσουμε..
Γράφει η Τυλιγάδα Κωνσταντίνα
Γράφει ο Ιωάννης Τούμπας
Γράφει η Δέσποινα Αποστολάκη
Γράφει η Flora T. Jose
το αστέρι της γέννησης να φωτίσει, για να γίνουν πράξη, τα φυλακισμένα όνειρα μας.
Άδεια είναι φέτος τα χέρια μου, κομμένη η χαρά μου σε έναν Χριστό που γεννάται, δίχως τυμπανοκρουσίες, μέσα σε φάτνη μοναχική με μία μόνο μάνα
Συγγνώμη .... Σε όλο το κόσμο που πονάει και δίνει τη μάχη του, στους ασθενείς στις Μονάδες που αγωνίζονται, σε όσους έχασαν τις δουλειές τους, σε όλους εκείνους που δεν είναι μπροστά σε ένα γιορτινό τραπέζι
Τι θα πάθαινα εάν του έδινα το τελευταίο μου τσιγάρο;
Αγέλαστοι άνθρωποι σε κάθε γωνιά, σε σπίτια κρύα... Άστεγοι στο ξεροβόρι, ψάχνουν στην κορφή του στολισμένου δέντρου κάποιας πλατείας, τα περασμένα μεγαλεία των ψυχών...
Σήμερον ετέχθη ο λόγος Υιού και Θεού ο ενανθρωπήσας το Ζωοδόχο Πνεύμα της Αλήθειας ο Σωτήρ της οικουμένης το "είναι" απ' της φθαρτής ύλης τα αβυσσαλέα γήινα•
Όλοι κλεισμένοι μέσα στα σπίτια τη γέννηση Του καρτερούν κι η δύναμη του θείου βρέφους να 'ναι σωτήρια προσδοκούν .
Μικρό παιδί εγω κι εσύ ένα δώρο που δεν εστάλη ποτέ. Ενα καπλάνι στην βιτρίνα, τόσο κοντά μα και τόσο ψηλά για να μη το φτάνω.
Καθόσουν κάπου χαμηλά και με είχες μια ζεστή στρογγυλή αγκαλιά, κάτι σαν φράχτης αυλής, κάτι σαν πεζούλα καρδιάς … κι εγώ ήμουν στο κέντρο της ,σαν μοναδική τριανταφυλλιά…
Χριστούγεννα είναι αγάπη κι εμένα η αγάπη με κάρφωσε.
Nights in white satin never reaching the end
Αυτά τα Χριστούγεννα και ο νέος χρόνος είναι διαφορετικά. Παγωμένες οι ψυχές και μάσκες να κρύβουν την δυστυχία των ανθρώπων.
Και δραπετεύω κάθε φορά τα Χριστούγεννα να του ψιθυρίσω πως δεν θέλω να μ'αγαπήσει αλλά ν'αφήσει να χαϊδέψω την αγάπη του συγχωρώντας με που έχω γίνει άπιστη και λίγη.
Είσαι ακόμη στα γιορτινά στολίδια που πάνω τους οι αταξίες σου πήραν μορφή, στο δέντρο της χαράς το αστέρι έχει το όνομα σου.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μήλιος
Γράφει ο Ιωάννης Τούμπας
Γράφει η Μπέττυ Κούτσιου
Γράφει ο Γιάννης Τόλιας
Γράφει η Νίκη Ταγκάλου
Γράφει ο Δημήτρης Άνεμος